ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 422

كناری رفتم و از آنجا انگور آوردم. «1» دل كه پاك شود، با داروی قرآن، نه با داروی خانقاه، خانقاه دارو ندارد، يهوديت و مسيحيت سم دارد، احزاب سم دارند. آن كسی كه دارو دارد، پروردگار است كه اسمش طبيب است، كتاب او دوا است، گذشته از قرآن و اهل بيت هرجا برويم، هر چه به شما بدهند، حتی با لعاب های علمی، شما را می كشند.

وقتی كه مردم سست ايمان باشند، اين مملكت زير چرخ های بازيگری احزاب به نابودی كشيده می شود.

قرآن مجيد فرياد می زند:

«فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» «2» خدا، انبيا، علی، فاطمه و حسين كه هستند، كجا داريد می رويد. به چه كسانی پشت می كنيد و رو به چه كسانی می نماييد؟

شب بيداری مردان خدا

«فَوَضَعَ دَواءَ القُرآنِ عَلی داءِ قَلبِهِ فَأسْهَرَ بِهِ لَيْلَهُ وَ أَظْمَأَ بِه نهارَهُ»

انسان ها بايد قسمتی از شب را بخوابد، چون حكم، حكم خدا است:

«قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا» «3»

خوابيدن به فرمان پروردگار، عبادت است. بخش ديگر از شب را در همين يك بيت شعر ببينيد:

من با چشم خودم شب مردان خدا را ديده ام. با گوش خودم ناله مردان خدا را شنيده ام. واقعاً چه شب هايی دارند.

رفيقی داشتم، نماز شب را كه شروع می كرد، در قنوت نماز وتر، از اول تا آخر

______________________________
(1)- غرر الحكم: 354، حديث 8098؛ «أَطْيَبُ الْمَالِ مَا اكْتُسِبَ مِنْ حِلِّه.»

بحار الأنوار: 172/ 72، باب 58، حديث 9؛ «أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام فِي خَبَرِ الْمِعْرَاجِ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلی الله عليه و آله: مَرَرْتُ بِقَوْمٍ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ مَوَائِدُ مِنْ لَحْمٍ طَيِّبٍ وَ لَحْمٍ خَبِيثٍ يَأْكُلُونَ اللَّحْمَ الْخَبِيثَ وَ يَدَعُونَ الطَّيِّبَ فَقُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ يَا جَبْرَئِيلُ فَقَالَ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الْحَرَامَ وَ يَدَعُونَ الْحَلَالَ وَ هُمْ مِنْ أُمَّتِكَ يَا مُحَمَّدُ.»

(2)- تكوير (81): 26؛ «پس [با انكار قرآن و روی گرداندن از آن ] كجا می رويد؟»

(3)- مزمل (73): 2؛ «شب را جز اندكی [كه ويژه استراحت است، برای عبادت ] برخيز.»

(4)- سعدی شيرازی.