ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 338
«أعمی»، يعنی كور است.
در سوره طه می فرمايد:
«وَ مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبِيلًا» «1»
آن كسی كه در دنيا كوردل، نابينای باطنی، بی بصيرت، بی علم و بی آگاهی است، در قيامت نيز به همان شكل وارد می شود. چنانچه در دنيا از لمس حق محروم بود، در آخرت نيز از لمس هر چه حق است، محروم است.
پس نمی گويند:
چون نمی دانستی، نفهميدی و ياد نگرفتی، به بهشت برو، بلكه در محاكمه ای كه می شود به او می گويند: چرا نرفتی آگاه شوی؟ ما كه تمام ابزار آگاه شدن را به تو داده بوديم. هم ابزار متصل مانند چشم، گوش و عقل و هم ابزار منفصل مانند انبيا و ائمه عليهم السلام، قرآن و علمای ربانی كه ياران عقل هستند و با دشمن خطرناك جهل مبارزه كردند. چرا نرفتی بفهمی؟ جوابی ندارد بدهد.
«لا فَقرَ أشدُّ مِن الجَهل وَ لا مالَ أعوَدُ مِن العَقل» «2»
علی جان! تهيدستی و فقری سخت تر و شديدتر از نادانی نيست و ثروتی سودمندتر از خردمندی و عقل در اين عالم وجود ندارد.
عقل مسموع و اثرات آن
آن وقت اين عقل را با فرهنگ انبيا، وحی، قرآن و امامت كه جلوه اش، دوازده امام معصوم هستند، تقويت كرد و به تعبير اميرالمؤمنين عليه السلام «عقل مسموع» به دست آورد؛ يعنی بايد گوش را وقف صدای سازنده انبيا، وحی، قرآن و زبان ائمه عليهم السلام كرد، تا اين انرژی های بسيار عظيم ملكوتی، با عقل متحد شوند و عقل مسموع به وجود بيايد.
______________________________ (1)- اسراء (17): 72؛ «و كسی كه در اين دنيا كوردل باشد، در آخرت هم كوردل و گمراه تر است.»
(2)- الكافی: 1/ 25، كتاب العقل و الجهل، حديث 25؛ الفقيه: 4/ 372، باب النوادر، وسائل الشيعة: 15/ 208، باب 8، حديث 20294.