ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 132

اين حرف و عكس العمل رفقا را در درون خود تجزيه و تحليل كرد كه؛ اگر ما با پيغمبر صلی الله عليه و آله باشيم، مگر چقدر به ما خوش می گذرد؟ او را دارند سنگ باران می كنند و فحش می دهند، خانه ها را خراب می كنند و مسلمانان را تبعيد می كنند، اگر با پيغمبر صلی الله عليه و آله به سر ببريم، زندگی خيلی سخت می شود، پس رفقا را رها نكنم.

به رفقای خود گفت: من با شما می مانم. گفتند: ما فردا صبح به مسجد الحرام می آييم و در گوشه ای كمين می نشينيم، تو برو و آب دهان خود را به صورت پيغمبر صلی الله عليه و آله بينداز. او اين كار را كرد. از اسلام و پيغمبر صلی الله عليه و آله نيز دست كشيد.

نقش رفيق بد در عاقبت به شرّی

خيلی ها نماز خوان بودند و رفقا آنها را بی نماز كردند. خيلی ها راه گناهان را نمی دانستند، اما رفقا راه گناه را به آنان ياد دادند. يعنی خيلی راحت، روزی صد بار در جهنم را به روی آنان باز كردند:

«أُولئِكَ يَدْعُونَ إِلَی النَّارِ» «1»

آب دهان به صورت پيغمبر صلی الله عليه و آله انداخت، خدا ايشان را دلداری داد، جبرييل آمد و عرض كرد:

«وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلی يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا» «2»

حبيب من! غصه نخور، روز قيامت دور نيست. اين ستمگری كه آب دهان به صورت تو انداخت، در قيامت انگشت های را خود را لای دندانهايش می گذارد و از شدّت حسرت می گزد و فرياد می زند: ای كاش دوش به دوش پيامبر صلی الله عليه و آله راه خدا را انتخاب می كردم.

«يا وَيْلَتی لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِيلًا» «3»

______________________________
(1)- بقره (2): 221؛ «اينان [كه مشركند، نه تنها مردم، بلكه بی رحمانه زن و فرزند خود را] به سوی آتش می خوانند.»

(2)- فرقان (25): 27؛ «و روزی كه ستمكار، دو دست خود را [از شدت اندوه و حسرت به دندان ] می گزد [و] می گويد: ای كاش همراه اين پيامبر راهی به سوی حق برمی گرفتم.»

(3)- فرقان (25): 28؛ «ای وای، كاش من فلانی را [كه سبب بدبختی من شد] به دوستی نمی گرفتم.»