ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 240

برای او مايه خرج می كردند و بايد زودتر از هر مجسمه ای، مجسمه او را در اين شهر قرار می دادند. اما چه فايده كه ما ارزياب حقايق، كم داريم- شخصيت هايی كه حكيمانه استدلال كرده و ثابت می كنند كه چون خدا عاشق انسان بوده، او را آفريده است.

اين نگاه رحيميت و مهر است. عاشق بوده كه خاك مرده را به موجودی به نام انسان تبديل كند. اساس خلقت انسان، عشق است. اين مطلب ثابت شده است.

حال عاشق، مشتی خاك را به موجود زنده تبديل كرده است، آن هم عشق رحيميتی، نه عشق رحمانيتی؛ با عشق رحمانيتی حيوانات را درست می كند و آنها را نيز تأمين می كند، اما با عشق رحيميتی انسان را آفريده است، يعنی ارتباط ويژه ای بين او و انسان هست و چون اين عاشق، اين موجود را براساس عشق رحيمی آفريده، اين نهال در اين باغ را به شجره طيبه تبديل می كند. البته هر كس نخواهد، نطفه باد كرده می شود كه در پايان اين آيات آمده است كه نگاه خدا به اين نطفه های باد كرده چيست؟ و حركات چنين افرادی بر چه اساسی است؟

شناخت سه حقيقت؛ خدا، قرآن و پيامبر صلی الله عليه و آله

در نگاه تربيتی، اولين آيه در سوره ابراهيم عليه السلام است. بعد از «بِسْمِ اللَّهِ » جالب اين است كه آيات، با رحمانيت و رحيميت شروع می شود. اين افق طلوع نگاه تربيتی خدا در قرآن است.

«كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ» «1»

اينجا سه مسأله مطرح است؛ خدای نازل كننده، قرآن نازل شده، وجود مبارك رسول خدا صلی الله عليه و آله شخصی كه بر او نازل شده است. حال بايد با عينك دعای جوشن كبير نگاهی به خدا انداخت كه خدا كيست كه می گويد: من اين كتاب را نازل كردم؟

______________________________
(1)- ابراهيم (14): 1؛ « [اين ] كتابی است كه آن را بر تو نازل كرديم.»