ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 81
و شاخك ها را تكان می دهند، يعنی گرسنه ايم، آنها نيز دهان خود را باز می كنند و به اندازه ای كه اين ها سير شوند، از آن شيرينی و شيره خود در دهان مورچه گرسنه می ريزند.
مورچه گرسنه با اين كه خيلی از اين غذا خوشش می آيد، اما فردا دوباره به سراغ اين خمره زنده نمی آيد، بلكه دوباره بيرون می آيد، اگر خود را سير كرد، كرد، اگر نه، غروب برمی گردد، دوبار دهان را باز می كند تا او شيره را در دهانش بريزد و او را سير كند. گويا اين ها:
«تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْوی » «1»
را عمل می كنند.
شيعه بايد خمره شيرينی و عسل باشد. اگر پرخوری می كند- نه پرخوری با دهان- پرخوری با دخل و درآمد؛ يعنی روزیِ اضافه به دستش آمد، واقعاً منتظر است ببيند كه كدام انسان شيعه، سنی، بی دين، با دين، ضعيف الايمان، چه مشكلی دارند، برود و مشكل او را حل كند كه آن بی دين بگويد: اگر دين اين گونه است، پس من را نيز با اين دين آشتی بده.
ادامه حكايت عبيدالله بن حرّ جعفی
فرمود: مشكل خود را بگو. ای علی مرتضی! ای كارفرمای قضا! شما كه با مردم اين گونه رفتار كرديد، شما كه با دشمنی كه با تو جنگيده اين گونه رفتار كرديد، بالاتر از اين، وقتی در محضر مبارك حضرت رضا عليه السلام- بنا به نقل شيخ صدوق در كتاب «عيون اخبار الرضا» كه نزديك به زمان حضرت امير عليه السلام بوده است، چون صدوق خيلی با ايشان فاصله نداشته است و رواياتش از سرچشمه است- صحبت از جنگ جمل شد، يك نفر با عصبانيت فرياد زد: خدا از اول تا آخر كسانی را كه با
______________________________ (1)- مائده (5): 2؛ «و يكديگر را بر انجام كارهای خير و پرهيزكاری ياری نماييد.»
