ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 254
تمام زيبايی های بی نهايت، به زمينه رشد و كمال، به غنیّ مطلق، به وجود مقدسی كه خزائن آسمان و زمين در اختيار اوست وصل بشويد تا با اين اتصال، طلای تمام عيار شويد.
قرآن می گويد:
«فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» «1»
كجا می رويد؟ بياييد ما بصيران به شما بگوييم كه كجا داريد می رويد. پايان كار شما تعفّن، لجن زار، آلودگی، كثافت و بعد خلود در هفت طبقه جهنم است، چون بوی تعفن اگر بيرون بزند، كل هستی قيامت را بهم می ريزد. شما با كوری مسير را طی می كنيد. كه در قرآن لفظ «أعمی» مكرّر آمده است:
«وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمی وَ الْبَصِيرُ» «2»
اين جاده را با چشم باز نمی رويد، بلكه با چشم بسته و در تاريكی می رويد.
بياييد تا ما كه می بينيم، شما را راهنمايی كنيم.
نسنجيدن اعمال جهنميان در قيامت
اولين كسی كه ظاهر و باطن همه چيز را می بيند، پروردگار است. او دارد جاده را می بيند كه شما را به كجا برساند. در اين جاده همه چيز شما غارت می شود، كوچك می شويد و بعد به جايی می رسيد كه پروردگار می فرمايد:
«فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» «3»
در قيامت برای اين گروه كوچك شده، ترازوی سنجش نمی گذارم، چون وزنی ندارند كه آنها را بسنجم. پوك و پوچ هستند و وزن ندارند.
من ترازو را برای سنجيدن و نمره دادن می گذارم، اين ها چيزی ندارند كه من بخواهم به آنها نمره بدهم.
______________________________ (1)- تكوير (81): 26؛ «پس [با انكار قرآن و روی گرداندن از آن ] كجا می رويد؟»
(2)- فاطر (35): 19؛ «نابينا و بينا [كافر و مؤمن،] يكسان نيستند.»
(3)- كهف (18): 105؛ «پس روز قيامت ميزانی برای [محاسبه اعمال ] آنان برپا نمی كنيم.»
