ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 320

كه از بهترين كتاب های اين مرد بزرگ است، ثابت می كنند كه لذت رضوان اكبر برای اهل آن، از همه بهشت ها بيشتر است. چرا كه اين لذت، لذت روحی است، و وسعت روح، با بدن قابل مقايسه نيست. همان طوری كه روح بر بدن شرف و امتياز دارد، رزق قيامتی روح نيز بر رزق بدن امتياز و شرف دارد. اين مطلبی صحيح، حقيقی و واقعی است.

نشانه های اهل تعقّل

در سوره مباركه دو نشانه اهل انديشه بيان شده است:

«فَبَشِّرْ عِبادِ* الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ» «1»

نشانه نخست؛ اينان سرمايه گوش را كه يكی از ابزار عقل است، برای شنيدن سخن هزينه می كنند، اما كدام سخن؟ در جمله بعد نشانه دوم را پروردگار می فرمايد:

سخن و كلام احسن. كلام احسن در اين عالم از كيست؟ كيست كه سخن او در ظاهر و باطن، زيباترين، بهترين و نيكوترين سخن است.

كدام متكلم دارای چنين كلامی است؟ متكلمی كه خودش زيبا، عليم و حكيم مطلق است. كلام احسن او چيست؟ قرآن كريم:

«انَّ أحسَنَ الحَديثِ وَ أبلَغَ المَوعِظَهِ كِتابُ اللّهِ عز و جل» «2»

اين كلام وجود مقدسی است كه با همه واقعياتی كه دارد، بر قلب مبارك پيامبر صلی الله عليه و آله نازل شده است و قرآن نيز برای اهل انديشه خود را نشان می دهد كه احسن و نيكوترين كلام است:

در «نهج البلاغه» آمده است:

«تَعَلَّمُوا القُرآنَ فَانَّهُ أحسَنُ الحَديثِ» «3»

______________________________
(1)- زمر (39): 17- 18؛ «پس به بندگانم مژده ده.* آنان كه سخن را می شنوند و از بهترينش پيروی می كنند.»

(2)- الفقيه: 1/ 431، باب وجوب الجمعة و فضلها، در ضمن حديث 1263؛ مستدرك الوسائل: 6/ 29، باب 19، در ضمن حديث 6358؛ بحار الأنوار: 86/ 239، ذيل حديث 68.

(3)- نهج البلاغه: خطبه 109.