فارسی
چهارشنبه 23 آبان 1403 - الاربعاء 10 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 277

گفت: ميرزا جواد آقا «الله اكبر» را گفت و از دنيا رفت. اين نماز است. نگاه خدا به انسان كه نگاهی با محبت تر، عاشقانه تر، تربيتی تر و پرمنفعت تر از اين نيست.

رشد انسان، خواسته پروردگار

چيزی كه در آيه نخست سوره ابراهيم عليه السلام مطرح است؛

«كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلی صِراطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» «1»

كه من، قرآن و پيغمبرم، می خواهيم تو را پرورش و رشد بدهيم و از ظلمت های جهل، نادانی، ظلم، مادّی گری، وابستگی های غلط و زمين گير در بياوريم.

هر سر موی مرا با تو هزاران كار است

ما كجاييم و ملامت گر بی كار كجاست «2»

***

ايها الناس! جهان جای تن آسايی نيست

مرد دانا به جهان داشتن ارزانی نيست

خفتگان را چه خبر از زمزمه مرغ سحر

حيوان را خبر از عالم انسانی نيست

روی اگر چند پری چهره و زيبا باشد

نتوان ديد در آيينه كه نورانی نيست

عالم و عابد و صوفی همه طفلان رهند

مرد اگر هست به جز عالم ربانی نيست

خانه پر گندم و يك جو نفرستاده به گور

برگ مرگت چو غم برگ زمستانی نيست

______________________________
(1)- ابراهيم (14): 1؛ « [اين ] كتابی است كه آن را بر تو نازل كرديم

تا مردم را به اجازه پروردگارشان از تاريكی ها [یِ جهل، گمراهی و طغيان ] به سوی روشنايیِ [معرفت، عدالت و ايمان و در حقيقت ] به سوی راه [خدایِ ] توانای شكست ناپذير و ستوده بيرون آوری.»

(2)- حافظ شيرازی.




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^