ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 324
كلام احسن می شود. اگر كلام احسن را می شنود:
«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبی » «1»
عادل، محسن و انفاق كننده می شود.
بعد از شنيدن:
«يَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ»
از گناهان آشكار و نهان و تجاوزگری پاك می ماند؛ يعنی قرآن عينی می شود.
قرآن را گاهی در صفحه می بينند و گاهی در وجود او.
اميرالمؤمنين عليه السلام عادل است، اما عدل او عدل خداست. محسن است، اما احسانش، احسان الله است. «إِيتاءِ ذِي الْقُرْبی » بودنش، رزاقيت پروردگار است.
يعنی می شنود و جلوه عملی می شود. اين افراد لياقت دارند كه خدا از زبان پيامبر صلی الله عليه و آله به آنها بشارت بهشت و «رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ» را بدهد.
دو مدال افتخار اهل تعقّل
اينان حق دارند كه پروردگار اين دو مدال افتخار را به آنها بدهد:
«أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَی اللَّهُ» «2»
اين ها كسانی هستند كه به هدايت خدا وصل هستند؛ يعنی بين آنها و خدا رابطه نوری وجود دارد كه از طريق، دايم از پروردگار فيض می گيرند. چه زمانی كه در دنيا هستند و چه زمانی كه در قيامت وارد می شوند. فيض خدا و گيرندگی اين ها نيز بی پايان است، چون در حق اين افراد می فرمايد:
«خالِدِينَ فِيها» «3»
آنها در اين حقيقت خلود دارند. وقتی در حال دريافت رحمت خدا، فيض
______________________________ (1)- نحل (16): 90؛ «به راستی خدا به عدالت و احسان و بخشش به خويشاوندان فرمان می دهد، و از فحشا و منكر و ستم گری نهی می كند.»
(2)- انعام (6): 90؛ «آنان [كه در آيات گذشته به عنوان پيامبران از ايشان ياد شد] كسانی هستند كه خدا هدايتشان كرد.»
(3)- آل عمران (3): 15؛ «در آنجا جاودانه اند.»
