عقل: كليد گنج سعادت، ص: 274

حياتشان، برای اين كه مردم علی را در آينده گم نكنند، به مردم فرمودند:

در آينده، هر طرفی كه عمّار با او بود بر حق است؛ [12] يعنی حضرت بر حق بودن علی را كه جلوه اوصاف و صفات خدا بود، با عمار ياسر [13] ثابت كردند و فرمودند: اگر حق را گم كرديد، ببينيد اين برده زاده اهل مكه با كدام طرف است. همان طرف حق است. علی زنده بود و در جامعه خود گم شد. از عمر رسالت پيغمبر، صلی اللّه عليه و آله، هنوز سی سال نگذشته بود كه نبوت گم شد. قرآن در بين مردم گم شد. تمام اين خلأ را نيز معاويه پر كرد و عجيب اين كه مردم هم پذيرفتند و صد سال پيرو فرهنگ بنی اميه [14] بودند. بعد از بنی اميه، همين مردم فرهنگ بنی عباس را به مدت 523 سال پذيرفتند. [15] در چنين فضايی است كه امير المؤمنين، عليه السلام، كشته می شود، جنازه امام حسن، عليه السلام، تيرباران می شود، امام حسين، عليه السلام، با 72 نفر قطعه قطعه می شوند و ساير ائمه محصور تبعيد و زندانی و در نهايت شهيد می شوند و خداوند برای حفظ جان امام دوازدهم، عليه السلام، او را از ديدگان غايب می كند:

«وجوده لطف و غيبته منّا». [16]

اين كه در كتب شيعه آمده است حضرت روزی ظهور می كند كه خداوند به او بگويد: ديگر جان شما در خطر نيست، ازاين روست كه در جامعه جهانی جان ايشان نيز مثل جان پدرانشان در خطر است و اگر ايشان را بيابند می كشند. نكته مهم اين است كه حضرت از آمريكا يا اروپا و آفريقا ظهور نمی كند و همان طور كه همه می دانند از كنار خانه كعبه ظهور می كند و اولين جنگی هم كه پس از ظهور ايشان رخ می دهد جنگ با مسلمان ها در جايی بين مكه و مدينه است. البته، ايشان آن وقت از جانب خداوند تأمين جانی دارند.