عقل: كليد گنج سعادت، ص: 106
تاريك كرده است؟ به واقع، چه جنايتی بالاتر از اين است كه انسان كليد عقل را خاموش كند و به هوای نفس و به شيطان و باطل متصل شود؟
چه جنايتی از اين بالاتر است؟
قرآن در حق آن ها كه اين چراغ را خاموش كرده اند آيه ای دارد كه سخت تكان دهنده است و پيغمبر اكرم، صلی اللّه عليه و آله و سلم، هر وقت می خواستند اين گونه آيات را بخوانند از گريه نمی توانستند خود را كنترل كنند. می فرمايد:
«يا أيها الذين آمنوا قوا أنفسكم و أهليكم نارا وقودها الناس و الحجارة عليها ملائكة غلاظ شداد لا يعصون اللّه ما أمرهم و يفعلون ما يؤمرون». [30]
ای مؤمنان، خود و خانواده خود را از آتشی كه هيزم آن انسان ها و سنگ هاست حفظ كنيد. بر آن فرشتگانی خشن و سخت گير گمارده شده اند كه از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپيچی نمی كنند و آنچه را به آن مأمورند، همواره انجام می دهند.
ملائكه ای كه مأمور جهنم هستند، هم خيلی عصبانی اند و هم خيلی سخت گير. خدا اين ملائكه را به شكلی آفريده است كه اهل جهنم حاضرند تا ابد در جهنم باشند، ولی چهره آن ها را نبينند. [31]
قرآن در آيه ديگری می فرمايد: ملائكه از اهل جهنم می پرسند، چه شد به جهنم آمديد؟ جواب می دهند:
«لو كنا نسمع أو نعقل ما كنا فی أصحاب السعير». [32]
تمام بدبختی ما از اين است كه عمر خود را در تاريكی گذرانديم و از روشنايی عقل استفاده نكرديم. جهنمی شدن حاصل بی عقلی است و همين نكته برای هوشياری آنان كه عقل را مغفول گذاشته اند كافی است.