فارسی
پنجشنبه 24 آبان 1403 - الخميس 11 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ارزش عمر و راه هزينه آن، ص: 24

كشيده، اما خدا می گويد: زحمت كشيده، مرا نمی شناسد، يا با من مخالف است، ولی من خدايی نيستم كه زحمت او را ضايع كنم.

برخورد كريمانه خدا با كفار در دنيا

برخورد كريمانه خدای متعال همان چيزی است كه سعدی به فارسی تبديل كرده و قديم اين شعر را حفظ بودند. جوان ها كمتر حفظ هستند، ولی چقدر خوب بود كه جوان های مسجدی و متدين، با چند ديوان شعر سر و كار پيدا می كردند:

سنايی، نظامی، سعدی، حافظ، مسعود سعد سلمان، ناصر خسرو، باباطاهر عريان و بخشی از اين اشعار را حفظ می كردند.

اين اشخاص تنها شاعر نبودند، بلكه باسواد و حكيم بودند كه حكمت و علم را به شعر درآوردند. در همين جنبه كه خداوند به بی دين، لاييك، مشرك، بت پرست و افراد منحرف كه وارد زحمت و كوشش يا رياضتی می شوند، يا برای پول، يا كار ديگر، می گويد: زحمت آنها را در دنيا ضايع نمی كنم.

در سوره شوری آمده است:

«مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ» «1»

اما اين شخص نبايد توقع داشته باشد، چون در آخرت به قدر پر كاهی نصيب ندارد.

خدا دوست دارد كه ما دو دنيا را داشته باشيم؛ هم دنيا و هم آخرت. هم اينجا خوش باشيم، هم در آخرت. خدا از ناخوش خوشش نمی آيد.

گاهی پيغمبر صلی الله عليه و آله سه شبانه روز نان خشك نيز نداشت كه بخورد، در روايات دارد كه سنگ به شكم خود می بستند كه مالش شكم ايشان را اذيت نكند، اما در آن سه شبانه روز گرسنگی، نه اخم می كردند و نه خود را تلخ نشان می دادند و نه

______________________________
(1)- شوری (42): 20؛ «و كسی كه زراعت دنيا را بخواهد، اندكی از آن را به او می دهيم، ولی او را در آخرت هيچ بهره و نصيبی نيست.»




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^