عقل: محرم راز ملكوت، ص: 445

[و طواط، ص 3؛ شرح مئة كلمه، ابن ميثم بحرانی، ص 52: «قال أمير المؤمنين، عليه السلام: «لو كشف الغطاء ما ازددت يقينا».]

[ (7). مرحوم امام خمينی در كتاب شرح دعای سحر خود می نويسد: شيخ ما، عارف كامل [جناب ] شاه آبادی مدظلّه فرمود: «سالكی كه با قدم معرفت به سوی خداوند سير می نمايد، وقتی سفر سوم خود را به پايان رساند و به هويت جمعيه اش، در جميع مراتب موجودات سير كرد، با چشم بصيرت تمام مصالح بندگان را می بيند، [يعنی مصالح آنان ] در امور [مربوط] به مبدأ و معاد و همه آنچه كه آنان را به خداوند متعال نزديك می كند، و نيز اين كه راه [رسيدن ] به خداوند برای هركس، [راهی است ] مخصوص به خود او؛ و سالك در اين مقام می تواند تشريع نمايد و اين مقام برای مولای ما، قطب الموحدين امير المؤمنين، و ائمة معصومين بعد از ايشان عليهم السلام حاصل شده است؛ ولی چون رسول اللّه صلی اللّه عليه و آله از نظر زمان بر آن حضرات عليهم السلام تقدم داشت و صاحب آن مقام بود، لذا شريعت را آن حضرت (ص) ظاهر فرمود، و به سبب تام و تمام بودن شريعت ايشان [به هيچ روی ] مجال تشريع برای كس ديگری باقی نماند. پس، اوليای بعد [از او (ص)] بالضروره، تابع وی صلوات اللّه عليه و آله شدند. و اگر فرض می كرديم كه حضرت علی عليه السلام بر حضرت رسول صلوات اللّه عليه و آله تقدم زمانی داشت، يقينا آن حضرت عليه السلام شريعت را ظاهر می نمود و شأن رسالت و نبوت را متكفل می شد. پس، بر پيامبر صلوات اللّه عليه و آله فرض بود كه اگر بعد از آن حضرت (ع) می آمد، از ايشان عليه السلام تعبيت فرمايد؛ ولی حكمت بالغه [خداوندی ] بر اين تعلّق گرفت كه شريعت به دست حضرت رسول صلوات اللّه عليه و آله ظاهر شود».]

[ (8). بقره، 45: «و استعينوا بالصبر و الصلاة و إنها لكبيرة إلا علی الخاشعين».]

[ (9). از سعدی است.]

[ (10). عوالی اللئالی، أحسائی، ج 1، ص 20؛ نيز در بحار الانوار، ج 67، ص 186؛ نيز در تفسير صافی، كاشانی، ج 3، ص 353: «أمير المؤمنين، عليه السلام: الهی ما عبدتك ]