عقل: محرم راز ملكوت، ص: 117

بااين حال، در برابر پروردگار مشتی بت جاندار يا بيجان را علم كرده اند و در امور زندگی به آن ها متوسل می شوند؛ درحالی كه می دانند هيچ كاری از آن ها برنمی آيد. در اين ميان، عده ای به مجسمه های مختلف متوسل می شوند؛ گروهی به چوب و آهن و ...، و عده ای به به پول.

قرآن در اين باره می فرمايد:

«أم كان ذا مال و بنين». [6]

(سركشی و ياغی گری اين افراد) برای آن است كه دارای ثروت و فرزندان فراوان اند.

همه دلخوشی آنان اين است كه پولدار هستند و چون فكر می كنند كه پول همه جا و همه وقت كليد حلّ مشكلات است، تكيه شان به پول است. در قرآن مجيد، سرنوشت تعدادی از اين پولدارها آمده است كه پروردگار عالم تا نابود شدن و مرگشان، از بندی كه درونش افتاده بودند نجاتشان نداد.

ابو لهب عموی پيامبر

يكی از كسانی كه پروردگار در قرآن از او نام برده ابو لهب [7]، عموی پيغمبر، است كه وصف او در سوره مسد آمده است. خداوند در پايان اين سوره درباره او می فرمايد:

«ما أغنی عنه ماله و ما كسب». [8]

ثروتش و آنچه از امكانات به دست آورد چيزی از عذاب خدا راكه در دنيا عذاب استيصال است از او دفع نكرد.

يعنی ثروتش نتوانست ذره ای از گرفتاری هايی كه پروردگار برايش درست كرده بود را حل كند و جريمه خدا را از او دفع نمايد. زيرا ثروت ابزار است؛ انسان ها ابزار هستند؛ اشياء ابزار هستند، و هيچ چيز در اين عالم از خود استقلالی ندارد تا كاری بتواند انجام دهد. اگر پروردگار