عقل: محرم راز ملكوت، ص: 20
از فعل «يقولون» برمی آيد كه اين خواسته و دعای هميشگی عاقلان است و مرتب و پيوسته از پروردگار عزيز عالم درخواست می كنند كه همسران و نسل آن ها را همسران و نسلی قرار دهد كه مايه شادی قلب و دلخوشی شان، هم در اين دنيا و هم در آخرت، باشد. اين بزرگواران به اين معنا واقف بودند كه زن و فرزند شايسته، زن و فرزند صالح و پاك، از سرمايه های عظيم پروردگار هستند كه خداوند از باب رحمت خود آن ها را به انسان عنايت می كند.
البته، انسانی كه لياقت و شايستگی از خود نشان دهد و قصدش اين باشد كه برای خاطر خدا، برای رسيدن به كرامت، برای نيل به ارزش ها، برای خاطر انسانيت، و برای ايجاد دنيايی آرام و آخرتی آباد ازدواج كند، ديگر منظورش از ازدواج فقط پاسخگويی به شهوات نيست، بلكه او به ازدواج به عنوان تجارتی الهی و واقعيتی ملكوتی نظر می كند؛ همان طور كه در قرآن مجيد به اين معنا به شكل های مختلف اشاره شده است. [2]
توجه به زن و ازدواج از ديدگاه قرآن
قرآن كريم در سوره مباركه بقره می فرمايد:
«نساؤكم حرث لكم فأتوا حرثكم أنی شئتم و قدموا لا نفسكم و اتقوا اللّه و اعلموا أنكم ملاقوه و بشر المؤمنين». [3]
زنان شما كشتزار شمايند، هر زمان و هر كجا خواستيد به كشتزار خود در آييد و با رعايت حقوق يكديگر و حفظ عفت و پاكی در سايه زناشويی و توليد نسلی پاك و شايسته و صالح، خير و ثوابی برای خود پيش فرستيد و از خدا پروا كنيد، و بدانيد كه او را ملاقات خواهيد كرد. و مؤمنان را بشارت ده!
خداوند در اين آيه به صراحت می فرمايد: من زن را آفريدم و وجود او را برای شما بسان كشتزار و سرزمين و زراعت قرار دادم. سپس، در
