عقل: محرم راز ملكوت، ص: 265

تنها كسانی كه خود اين ويژگی را پيدا كرده اند می توانند به فرزندانشان اين راه را نشان دهند و بگويند: فقط با زبان قرآن را نخوان و با چشم اين آيات را نگاه نكن! بلكه ببين قرآن بر پيغمبر چگونه نازل شده و چه تاثيری بر پيامبر داشته است! زيرا هر آيه ای كه نازل می شد، چنان پيغمبر را تحت تأثير می داد كه امير المؤمنين می فرمايد حضرتش مدهوش می شد و تا مرز مرگ پيش می رفت. و مگر خود امير المومنين در پيشگاه حق جز اين بود؟

مناجات علی، عليه السلام، در نخلستان

اين روايت را در نوشته های مرحوم فيض كاشانی ديدم. ماجرا در مدينه و در زمان حيات پيغمبر اسلام، صلی اللّه عليه و آله و سلم، اتفاق افتاده.

يعنی زمانی كه امير المؤمنين بيش از بيست و اندی سال نداشت. مرد مسافر [17] می گويد: دير وقت بود كه به مدينه رسيدم. از نخلستان های اطراف شهر صدای ناله جانسوزی به گوش می رسيد كه دل سنگ را آب می كرد. به دنبال صدا راه افتادم تا ببينم كيست كه اين طور دردمندانه گريه می كند. روی جهت صدا آمدم و ديدم كسی می گويد:

«يا دنيا يا دنيا أبی تعرضت؟ أم إلی تشوقت؟ هيهات هيهات غری غيری لا حان حينك قد أبتك ثلاثا عمرك قصير و خيرك حقير و خطرك غير كبير آه آه من قلة الزاد و بعد السفر و وحشة الطريق». [18]

بعد، صدا خاموش شد. جلو رفتم و، چون چشم هايم به تاريكی عادت كرده بود، ديدم علی، عليه السلام، است. دوان دوان خود را به در خانه فاطمه زهرا رساندم و در زدم. ديدم خانم هم بيدار و مشغول عبادت است. عرض كردم: دختر پيغمبر، مرا ببخشيد! بعد ماجرا را تعريف كردم و در نهايت گفتم: متاسفانه، علی در نخلستان افتاده و از دنيا رفته است.

ديدم حضرت تحت تأثير قرار نگرفت. برعكس، خيلی آرام به من