عقل: محرم راز ملكوت، ص: 356
بخيل، رياكار، ظالم، خائن و كافر آفريده نمی شود. هر انسانی پاك از همه آلودگی ها به دنيا می آيد، اما در مسير زندگی دنيوی به واسطه علل و عواملی آلوده می شود.
اما از آن جا كه آلودگی اش امری ثانوی و عرضی است، قابل معالجه نيز هست. اگر خودش علاج را قبول كند، نسخه طبيبان الهی را بپذيرد و به كار بگيرد، معالجه می شود. در صورتی هم كه مداوا را نخواهد، بيماری ها در روح او باقی می مانند و با او از دنيا به آخرت منتقل می شوند. چراكه:
«كل نفس بما كسبت رهينة». [19]
هركسی در گرو دست آورده های خويش است.
صفحه باطن آماده پذيرش بيماری هاست، هم چنان كه آماده قبول علاج و درمان نيز هست. در دنيا، عده ای بيدار و بينا می شوند و بيماری هايشان را علاج می كنند و نجات می يابند، و عده ای ديگر كه خوابشان خيلی سنگين است و مخاطبان «إثّاقلتم علی الارض» [20] هستند، چنان به ماديات جهان می چسبند كه نمی توانند هيچ حركتی برای صفای باطنشان انجام دهند. اينان می مانند و می ميرند و به هلاكت ابدی می رسند.
چرا انسان بخيل می شود؟
قرآن مجيد علت ظهور بخل را در آيات زير پس از سوگندی شگفت بيان می كند:
«و العاديات ضبحا. و الموريات قدحا. فالمغيرات صبحا. فأثرن به نقعا. فوسطن به جمعا. إن الانسان لرّبه لكنود. و إنّه علی ذلك لشهيد. و إنّه لحبّ الخير لشديد». [21]
سوگند به اسبان دونده ای كه همهمه كنان [به سوی جنگ ] می تازند و سوگند به اسبانی كه با كوبيدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند و سوگند به سوارانی كه هنگام صبح غافل گيرانه به دشمن هجوم می برند و به وسيله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی برانگيزند و ناگاه در آن وقت در
