عقل: محرم راز ملكوت، ص: 191
اين عمل شما را به بهشت می برد. زيرا فاعل «تعدّ» فرائض است نه خدا.
پس، بهشت در دل فرائض پنهان است. البته، به شرطی كه درب فرائض بسته نباشد. انسانی كه عمری در اين دنيا سپری كرده و بار فرائض را بر گردن دارد و با اعضاء و جوارحش آن ها را نكرده، درب فرائض را بسته نگه داشته و حق خدا را ادا نكرده است. لذا، در قيامت هم اين در به روی او بسته می ماند و به رويش باز نمی شود. شايد عده ای خيال كنند در قيامت به آن ها اين فرصت داده می شود كه واجبات خدا را ادا كند و خود را اهل بهشت سازد. اما قرآن مجيد می گويد آن كسی كه در دنيا حاضر نشد در برابر خدا تواضع و فروتنی كند و واجب خدا را ادا كند، در آخرت نيز چنين كاری را انجام نمی تواند بدهد:
«يوم يكشف عن ساق و يدعون إلی السجود فلا يستطيعون». [13]
ياد كن روزی را كه كار بر آنان به شدت دشوار شود، و آن روز كه جای هيچ تكليف و عبادتی نيست به عنوان سرزنش و ملامت به سجده كردن دعوت شوند، ولی در خود قدرت و استطاعت سجده كردن نيابند.
آری، كسی كه در دنيا در برابر پروردگارش سجده ای نكرده، در قيامت نيز، اگر همه انبياء به او بگويند: يك سجده بجا بياور! نمی تواند. زيرا اين كار از او برنمی آيد.
زيان رفتار بد مردم به خدا نمی رسد
اين نيز سخن امير مؤمنين در نهج البلاغه است:
«و لا تضرّه معصية من عصاه». [14]
يعنی اگر تمام مردم دنيا نيز عصيان كنند و بگويند: خدايا، ما نماز نمی خوانيم، روزه نمی گيريم، و يك قدم هم برای برنمی داريم، ضرر سرپيچی شان تنها به خودشان می رسد و برای خدا عصيان آن ها ضرری ندارد. اين هم كه بعضی ها ژست روشنفكری می گيرند و می گويند: مگر
