عقل: محرم راز ملكوت، ص: 6
|
خرد راهنمای و خرد دلگشای |
خرد دست گيرد به هر دو سرای. [8] |
|
در اثر به كار گرفتن عقل، انسان پی می برد كه بايد بسان تمام موجودات عالم يك خط سير مستقيم را در پيش بگيرد. تنها در اين صورت است كه انسان عاشق بندگی آفريدگار می شود. پروردگار نيز، به واسطه انبيای خود، راه بندگی را به او نشان می دهد.
به راستی، وقتی انسان خدا را بندگی می كند، ارزشی افزون تر از همه ارزش ها می يابد و در روز قيامت مقام «فی عيشة راضية» [9] را نصيب خود می كند. آری، انسان از طريق عقل و به كمك آن «عبد اللّه» می شود.
يادآور می شود امتياز معنوی انبيا و ائمه طاهرين، عليهم السلام، به سبب همين عبد اللّه بودن آن ها بوده است. همه عشق انبيا و ائمه در بندگی خدا خلاصه می شده است. گاهی، حتی به سبب اين عشق به بندگی پروردگار به شهادت می رسيده اند، ولی بندگی را رها نمی كرده اند؛ چون می دانستند پذيرش شهادت، به سبب بندگی خدا، يكی از بالاترين ارزش ها محسوب می شود.
عمل امام حسين، عليه السلام، گويای اين حقيقت است
به حضرت سيد الشهدا پيشنهاد شد در هر شهری كه می خواهند سكونت كنند و هر مالی كه می خواهند در اختيار بگيرند و در عوض از يزيد اطاعت كنند. بدين ترتيب، از حضرت خواستند خدا را با يزيد عوض كند، خدا را كنار بگذارد و يزيد را در زندگی اش بگنجاند! چرا حضرت سيد الشهدا، عليه السلام، در برابر اين خواسته مقاومت كرد و تن به شهادت داد و فرمود:
«مثلی لا يبايع مثله». [10]
انسانی مثل من با فردی چون يزيد بيعت نمی كند.
عقل كامل و جامع آن حضرت پذيرش اين دادوستد را زيانبار
