عقل: محرم راز ملكوت، ص: 190
اما تيره بختان كه خود سبب تيره بختی خود بوده اند در آتش اند، برای آنان در آن جا ناله های حسرت بار و عربده و فرياد است. در آن، تا آسمان ها و زمين پابرجاست، جاودانه اند. مگر آنچه را كه مشيّت پروردگارت اقتضا كرده است. بی ترديد، پروردگارت هرچه را اراده می كند انجام می دهد. اما نيك بختان كه به توفيق و رحمت خدا سعادت يافته اند، تا آسمان ها و زمين پابرجاست، در بهشت جاودانه اند مگر آنچه را مشيّت پروردگارت اقتضا كرده، بهشت عطايی قطع ناشدنی و بی پايان است.
با اين وصف، جای سومی ميان بهشت و دوزخ وجود ندارد. يا سرانجام آدمی بهشت است يا عاقبتش جهنم.
بجا آوردن چيزهايی كه عنوان فريضه و واجب گرفته اند منتهی به بهشت می شوند. اين واجب را بايد انجام داد تا بهشت از دل آن ها بيرون بيايد، ولی اگر واجبات بر گردن انسان بمانند، يك نهال پنج سانتی هم در بهشت از حبس واجبات خدا به دست نمی آيد.
الفرائض الفرائض!
امير المؤمنين چند روز پس از كشته شدن عثمان خطبه بسيار مهمی برای مردم ايراد كرده اند كه در آن اصول زندگی را برای مردم برشمرده اند. [11]
يكی از فرازهای بلند و مهم اين خطبه با همين جمله آغاز می شود:
«الفرائض الفرائض».
يعنی ای مردم، به شما هشدار می دهم درباره عمل به واجبات خدا.
«ادّوها الی اللّه».
به واجبات خدا عمل كنيد و حق خدا را به او بپردازيد.
«تؤدّكم الی الجنة». [12]
تا از راه عمل به واجبات به بهشت برويد. زيرا چيزی كه شما را به بهشت می رساند عمل به واجبات است.
دقت شود! حضرت نمی فرمايد تا خدا شما را به بهشت ببرد، می فرمايد
