عقل: محرم راز ملكوت، ص: 51
مدرس كه بود؟
ايشان عالمی مجتهد بود كه در نجف درس خوانده بود و درس های مرحوم آيت اللّه آخوند خراسانی، ملا محمد كاظم يزدی و چهره های برجسته ديگر را ديده بود. اين عده از علما به هيچ وجه حاضر نبودند به كسی اجازه اجتهاد بدهند، مگر اين كه شرايطش را به واقع می داشت، ولی به مرحوم مدرس اجازه اجتهاد داده بودند. مقام علمی ايشان به حدی بود كه اگر به دستور مراجع تقليد آن روزگار از نجف بيرون نيامده بود يا زمانی كه در اصفهان بود، به تهران نيامده بود، قطعا از مراجع مسلم شيعه می شد، اما علمای بزرك بر ايشان تكليف كردند كه در شورای نگهبانی كه در مجلس شورای ملی آن زمان به زحمت مرحوم آيت اللّه حاج شيخ فضل اللّه نوری تاسيس شده بود شركت كند. ايشان اصرار زيادی داشت كه در كنار مجلس، بايد پنج مجتهد واجد شرايط حضور داشته باشد تا اگر وكلای مجلس بی دينی كردند و خواستند قانونی بر ضد قرآن و اسلام در مجلس تصويب كنند، اين پنج مجتهد آن قانون را باطل اعلام كنند. البته، اين شورا يكی دو دوره بيشتر در مجلس نبود و فراماسون ها و غرب زده ها و خودفروخته های به انگليس آن پنج مجتهد را از مجلس شورای ملی آن زمان حذف كردند و بعد از آن هر قانونی را كه خواستند به نفع انگليس و روس و آمريكا و عليه دين خدا تصويب كردند. اوج اين بی قانونی و بد دينی نيز متعلق به زمان رضا خان و پسرش بود. در زمان ما هم اگر می بينيد عده ای با اصل وجود شورای نگهبان مخالفت می كنند بر همين اساس است. عقل كامل می فهمد كه اين حملات و مخالفت ها مربوط به شيطان است. قرآن می فرمايد:
«بل يريد الانسان ليفجر أمامه». [14]
انسان می خواهد [با دست وپازدن در شك و ترديد] فرارويش را [از
