عقل: محرم راز ملكوت، ص: 50

اما آيا پروردگار ما قدرت ندارد اين مقام از دست رفته را به ما برگرداند؟ خدای ما تواناست و قدرت او بی نهايت است. حال، چه كنيم كه حال از دست رفته برگردد؟ قرآن در پاسخ می فرمايد:

«فتلقی آدم من ربه كلمات فتاب عليه انه هو التواب الرحيم». [13]

پس آدم كلماتی را [مانند كلمه استغفار و توسّل به اهل بيت عليهم السلام كه مايه توبه و بازگشت بود] از سوی پروردگارش دريافت كرد و [پروردگار] توبه اش را پذيرفت؛ زيرا او بسيار توبه پذير و مهربان است.

پروردگار می فرمايد: آدم توبه ای واقعی كرد و من دوباره به او رو كردم و عنايات خود را به جانب او سرازير ساختم.

توبه از آثار عقل است. يعنی وقتی انسان پی به اشتباه خود برد بايد عذر بخواهد و جبران خسارت نمايد و به مسير و راه اصلی خود، كه همان هدايت و سعادت است، برگردد.

واقعا چه بدبختی بزرگی است كه انسان از سر سفره خدا بلند شود و سر سفره شيطان بنشيند و نفهمد چه سرنوشتی را برای خود رقم زده است! چه فاجعه سهمگينی است كه انسان به جای كار كردن برای خدا برای معاويه و امثال او كار كند! به راستی، اگر كسی به جای خدا خود را برای فرعون هزينه كند و به جای خرج شدن برای حق برای باطل خرج شود، در عوض چه چيز مهم و درخور شانی نصيبش می شود؟

حكايتی از مرحوم شهيد مدرس

سال ها پيش، كسی را ملاقات كردم كه، در حقيقت، آخرين فردی بود كه مرحوم شهيد مدرس را در شب رحلتشان در كاشمر خراسان ديده بود.

ايشان نقل می كرد كه يك شب عده ای دنبال من آمدند و مرا بردند كه مرد غريبی در اين حوالی مرده، بيا و او را دفن كن! من هم خبر نداشتم ايشان كيست، لذا قبری كندم و او را دفن كردم. بعدها، وقتی فهميدم اين فرد مرحوم مدرس بوده علاقمند شدم پرونده مدرس را دنبال كنم.