عقل: محرم راز ملكوت، ص: 64

همرديف هستند؟ مگر می شود انسان نادان با انسان دانا يكی باشد؟

اخلاق و منش نادان هم برای خودش و هم برای ديگران زيانبار است، اما كسی كه داناست و تمام رفتار و كردارش مطابق آيات الهی است، وجودش در دنيا و آخرت مايه سود همگان است؛ مانند وجود گرامی پيامبر اسلام، صلی اللّه عليه و آله، كه روش و منش اش براساس قرآن بود.

در بخشی از اين آيه، پروردگار عالم می فرمايد مجموعه قرآنی كه بر پيغمبر نازل كردم حق است (حق در برابر باطل)؛ يعنی واقعيتی است كه با عقل و فطرت و طبيعت زندگی مردم هماهنگ است. ازاين رو، انسان عاقل كلمه در قرآن كريم چيزی برخلاف عقل و فطرت و طبيعت زندگی نمی بيند.

در اين گفتار، در صدد بيان هماهنگی قرآن مجيد با عقل سالم و با فطرت و طبيعت زندگی نيستيم، زيرا اين بحثی است كه زمان موسعی می طلبد. بااين حال، برای نمونه آيه ای را در ضمن داستانی می آوريم:

اين شهر طبيب نمی خواهد

نقل است كه حاكمی، به سبب عشق و علاقه ای كه به وجود مبارك رسول خدا، صلی اللّه عليه و آله، پيدا كرده بود و آيات شريفه و نورانی قرآن مجيد را شنيده بود، می خواست خدمتی به منطقه و شهری كه پيامبر در آن زندگی می كرد بنمايد. ازاين رو، طبيب حاذقی را دعوت كرد و به او گفت: از جانب من به مدينه برويد و هرقدر امكان دارد در مدينه بمانيد و مردم مسلمان را معالجه كنيد. وجهی هم بابت طبابت خود از آن ها نگيريد، چون خرج رفت وآمد و زندگی تان را من تأمين می كنم.

وقتی طبيب به مدينه رسيد، به خدمت پيامبر آمد و گفت: ای رسول خدا، فلان حاكم مرا به اين جا فرستاده تا به درمان مردم بپردازم. در ازای اين كار نيز وجهی دريافت نخواهم كرد. پيغمبر نيز موافقت كردند و