عقل: محرم راز ملكوت، ص: 163
بخوانيم يا حتی به آن نگاه كنيم! زيرا نگاه كردن به قرآن عبادت است. [13]
همين كه چشم انسان به اين جمال بی مثال و به آياتی كه در زيبايی در عالم نممونه ندارند بيفتد عبادت است. اما آيات سوره بروج:
«بسم اللّه الرحمن الرحيم* و السماء ذات البروج* و اليوم الموعود* و شاهد و مشهود* قتل أصحاب الاخدود* النار ذات الوقود* إذ هم عليها قعود* و هم علی ما يفعلون بالمؤمنين شهود* و ما نقموا منهم إلا أن يؤمنوا باللّه العزيز الحميد».
به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی. سوگند به آسمان كه دارای برج هاست. و سوگند به روزی كه برپا شدنش را برای داوری ميان مردم وعده داده اند. و سوگند به شاهد (كه پيامبر هر امت است) و مورد مشاهده (كه اعمال هر امت است). مرده باد صاحبان آن خندق كه مؤمنان را در آن سوزاندند. آن آتشی كه آتش گيرانه اش فراوان و بسيار بود. هنگامی كه آنان پيرامونش به تماشا نشسته بودند. و آنچه را از شكنجه و آسيب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند. و از مؤمنان چيزی را منفور و ناپسند نمی داشتند مگر ايمانشان را به خدای توانای شكست ناپذير و ستوده.
روی سخن به اين آيه است:
«قتل اصحاب الاخدود. النار ذات الوقود».
«النار» يعنی آتش و «ذات الوقود» يعنی با آتش گيره های قوی.
«و هم علی ما يفعلون بالمؤمنين شهود و ما نقموا منهم الّا أن يؤمنوا باللّه العزيز الحميد».
حكايت ذونواس
در زمان حضرت عيسی، عليه السلام، پادشاهی زندگی می كرد به نام ذونواس كه يهود متعصبی بود. وقتی حضرت عيسی به رسالت مبعوث شد، دين حضرت موسی تحريف شده بود، لذا حضرت دين واقعی را به مردم ابلاغ می كرد [14] و آنان كه در پی حقيقت بودند به او می گرويدند.
