عقل: محرم راز ملكوت، ص: 358
تنها چيزی كه برايش می ماند آثار بخل اوست و همين آثار هم او را جهنمی می كند. پول می رود و آثار می ماند.
بنابراين انسان بايد مواظب باشد كه محبت هايش به هر محبوبی غير از پروردگار مهربان عالم، محبتی معمولی باشد تا اگر خواستند آن محبوب را به فرمان دين يا عقل يا به هر علت ديگری از دستش بگيرند، بر او گران نيايد و به راحتی بتواند رهايش سازد و با آن خداحافظی كند. انسان اين نكته را هم بايد مدّنظر داشته باشد كه اگر مرا پروردگار بر اين قرار گرفته باشد تا محبوبش را از او بگيرد، فردا آن را به صورت بهشت به او برمی گرداند و اين گرفتن گرفتنی ابدی نيست:
«ما تقدّموا لأنفسكم من خير تجدوه عند اللّه». [27]
و آنچه از كار نيك برای خود پيش فرستيد آن را نزد خدا خواهيد يافت.
خانه ای در بهشت
نقل است كه شخصی در مدينه به محضر حضرت صادق، عليه السلام، رسيد و عرض كرد: يابن رسول اللّه، من مستطيعم و عازم مكه هستم.
محل زندگيی ام نيز با مدينه خيلی فاصله دارد. خدا در آن منطقه ثروت زيادی نصيب من كرده است. با بخشی از آن ثروت مخارج حجّم را تأمين كرده ام، مقداری از آن را صرف نفقه عيال و فرزندانم كرده ام، و مبلغ قابل اعتنايی هم با خود آورده ام خدمت امام زمان خودم تا طی اين مدت يك يا دو ماه كه زيارتم در مكه طول می كشد، هرجای مدينه كه صلاح دانستيد منزل آبرومند و خوبی برای من بخريد. امام صادق، عليه السلام، هم با كمال ميل فرمودند: باشد. گفتی خانه خيلی خوبی می خواهی؟ عرض كرد: بله. فرمود: خانه ای كه من بپسندم می خواهی؟
عرض كرد: بله، خانه ای كه شما بپسنديد من نيز خواهم پسنديد.
چقدر امامان ما متواضع بوده اند! يك مرد روستايی به امام صادق،
