عقل: محرم راز ملكوت، ص: 69

دكتر به پيغمبر گفت: شما تمام علم بهداشت بدن (حفظ الصحه [12]) و دستگاه گوارش را به مسلمان ها ياد داده ايد. اگر آن ها همواره به اين دستور عمل كنند، بيمار نمی شوند. [13] آن گاه، از پيامبر اجازه گرفت تا مدينه را ترك كند.

نتيجه

پس، قرآن با طبيعت زندگی موافق است. قرآن كتاب بهداشت نيست، اما به تناسب مسائل بهداشتی را نيز طرح كرده است. خدا خوردن بعضی گوشت ها را برای انسان ها حرام كرده و دستور داده گوشت حيوانی كه خفه شده يا از بلندی پرت شده يا مرده را نخورند و به گوشت خوك و سگ لب نزنند. [14] اين دستورات از آن روست كه خوردن اين گوشت ها با طبيعت و فطرت انسانی موافق نيست و برای انسان مضر است. حتی در خوردن گوشت حلال هم سفارش كرده كه حد تعادل را نگه دارند، مبادا خلق وخوی حيوانات را پيدا كنند.

همين سازگاری و توافق قرآن با طبيعت و عقل انسانی است كه بزرگانی چون علی، عليه السلام، و فاطمه زهرا، عليها السلام، كه از همه ملائكه و جن و انس عاقل ترند، در برابر فرامين آن سكوت می كنند و بی چون وچرا آن را می پذيرند. به سبب همين سازگاری است كه سخن و كلام بسياری از دانشمندان علمی با فرمايشات قرآن سازگار است؛ مثلا، در قرآن می ببينيم كه خداوند به حضرت ايوب، عليه السلام، می فرمايد:

«فاغتسل فی الماء البارد».

و امروزه دانشمندان به هزار تجربه و آزمايش به اين حقيقت رسيده اند كه آب سرد تب را فرو می كاهد و آرامش اعصاب به همراه می آورد.

اين مقدمه كوتاهی بود برای تبيين سازگاری قرآن با عقل و طبيعت كه در گفتارهای بعدی به تفصيل بدان خواهيم پرداخت.