عقل: محرم راز ملكوت، ص: 32

نيز شدند؛ هم مردانشان و هم زنانشان. يكی از افراد اين ذريه وجود مبارك زينب كبری، عليها السلام، بود. در روايات آمده است كه وقتی قنداقه ايشان را به پيغمبر، صلی اللّه عليه و آله، دادند، پيامبر اين جمله را فرمود كه نشان دهنده عظمت اين خانم است. ايشان به فاطمه زهرا، عليها السلام، فرمود:

ای پاره تنم و روشنی چشمانم! هركس بر زينب و مصائب او بگريد، ثواب كسی را دارد كه بر دو برادر او حسن و حسين، عليهما السلام، بگريد. [18]

زينب كبری (س) و رسالت بزرگ او

عصر عاشورا، زينب كبری، عليها السلام، از حضرت سيد الشهدا، عليه السلام، سوال مهمی پرسيد. عرض كرد: اين بار كه تشريف می بريد ديگر برنمی گرديد؟ فرمودند: درست است. ديگر نمی آيم! سؤال كرد: يابن رسول اللّه، اگر شما برنگشتيد، تكليف من با اين زن ها و بچه ها چيست؟

دقت شود! معنی سؤال زينب كبری، عليها السلام، اين نبود كه بعد از شما چه خواهد شد، بلكه از امام خود درباره وظيفه و تكليف خود و ديگران كه مجموعا هشتاد و چهار زن و دختر و بچه بودند سوال كرد.

حضرت در پاسخ فرمودند: بعد از من، همه به پروردگار عالم توكل كنيد، زيرا كارساز و نگهبان ما اوست.

وكيل به معنی كارساز است. اگر كسی نتواند كار خودش را به جريان بياندازد يا از خود دفاع كند و كارهايش را در مجرای صحيح قرار دهد، وكيل می گيرد. فرمود: خواهر، خدا را وكيل خود قرار بدهيد، زيرا ما غير از خدا كسی را نداريم: «و علی اللّه فليتوكل المومنون». [19]

زينب كبری با اين پاسخ آرام شد [20] و خداوند هم از عاشورا تا روز اربعين، و از كوفه و شام تا مدينه برای اهل بيت امام حسين،