عقل: محرم راز ملكوت، ص: 104

آيه به معنای عمل زشت است. حال، اين سوال مطرح است كه عمل زشت به چه نوع عملی می گويند؟ پاسخ اين است: عملی كه برای خود انسان، خانواده او، و جامعه اش ضرر داشته باشد.

خداوند می فرمايد:

«و لا تقربوا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن».

يعنی به هيچ نوع زشتی (چه زشتی آشكار و چه زشتی پنهان) نزديك نشويد، دقت شود! نمی فرمايد مرتكب كارهای زشت نشويد، می گويد از آن ها فراری باشيد.

فرمان پنجم:

به جان كسی تعرّض نكنيد؛ دست روی مردم بلند نكنيد؛ خنجر نكشيد؛ گلوله شليك نكنيد؛ زيرا اين جان ها در نزد خدا ارزش دارد. هيچ كس را نكشيد، مگر اين كه اين كشتن بر پايه حق و حقيقت باشد.

نتيجه:

اين فرامين خدا به شماست تا بيدار شويد و متذكر گرديد و به حق بودن قرآن پی ببريد. وقتی انسان اين سخنان را با گوش دل می شنود، می فهمد كه سخنان خداوند حق است. آن وقت است كه مفهوم كلام پيغمبر، صلی اللّه عليه و آله، را درك می كند كه فرمود: من خير دنيا و آخرت را برای شما آورده ام. زيرا اگر انسان بر اثر پيروی از اين سخنان در دنيا زندگی پاك و بی دردسر و زيبايی داشته باشد، در آخرت نيز چنين زندگی ای خواهد داشت.