عقل: محرم راز ملكوت، ص: 325
عصر را چهار ركعت، و مغرب و عشاء را هفت ركعت می خواندند؛ ولی توجه، اخلاص، نيت و حال ايشان را در عبادت، احدی از جن و انس و فرشتگان نداشته و ندارد.
امير المؤمنين می فرمايند: پيغمبر به سجده آخر اين دو ركعت كه رسيد، با آن حال و نيت و اتصالی كه به پروردگار عزيز عالم داشت گفت:
اللهم بحقّ علی إغفر لعلی».
خدايا، قسم به حق علی، علی را بيامرز!
آن گاه، سلام نماز را داد. امير المؤمنين می گويد: من به محضر مقدس حضرت عرض كردم: چرا خدا را برای طلب مغفرت برای من، به حق خودم قسم دادی؟ پيغمبر اكرم فرمود: من وقتی می خواستم خدا را قسم بدهم، برای سوگند در پيشگاه خدا بالاتر و برتر از تو در تمام عالم وجود پيدا نكردم. [16]
اين ارزش مؤمن عالم، آگاه، بامعرفت، و دانشمند است. اين مؤمنی است كه دارای بصيرت نافذ است و ارزشش را فقط خدا می داند و پيغمبر خدا. به همين سبب، پيغمبر به امير المؤمنين فرمود:
«ما عرفك الا اللّه و انا». [17]
جز خدا و من، يك نفر در اين عالم تو را نشناخت.
اين ارزش عالم مؤمن است.
خصوصيات مؤمن مقبول
بعد از ذكر اين مقدمه سراغ مؤمن (نه مؤمن عالم) می رويم. سوال اين است: اگر كسی علاقه داشته باشد [18] و بخواهد مؤمن مقبولی بشود چه راهی را بايد طی كند؟
در پاسخ اين سوال، امام جواد، عليه السلام، می فرمايند: چنين انسانی نيازمند سه حقيقت است كه اگر اين سه حقيقت در زندگی او تحقق پيدا
