تواضع و آثار آن، ص: 346

حرف می زنند، ملت صلوات می فرستند، «صَلُّوا عَلَيْهِ» كه مايه ای ندارد، يك چرخش زبان است. آن دومی مهم است.

«وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»

همه وجهه وجود خود را به پيغمبر من واگذار كنيد، شما در يك اشِل كوچك علی شويد و ناموس شما هم فاطمه شود، اين صلوات را بی حجاب ها هم می فرستند.

كشيش به كسی گفت بيا مسيحی شو، دين ما بهتر است، گفت: چقدر می دهيد ما مسيحی شويم؟ گفت: چقدر می خواهی؟ كشيش گفت: دو ميليون، گفت ما سه ميليون به تو می دهيم، گفت: من مسيحی، چه كار بايد كنم؟ گفت: غسل تعميد «1» می خواهد و اين اوراد را بايد بخوانی، يك شنبه هم به كليسا بيا تا تو را معرفی كنيم، گفت: چشم، يك شنبه به كليسا آمد، خواستند او را معرفی كنند، برق رفت، كليسا تاريك شد، بلندگو قطع شد. همه جا را سكوت فرا گرفته بود، بعد از پنج دقيقه برق آمد، اين مسلمان مسيحی شده، صلوات بلندی فرستاد، كشيش سيلی بر صورت او زد، گفت: مگر تو ارمنی نشدی؟ گفت: من نمی دانم عادت ما اين گونه است وقتی برق می رود و بعد می آيد ما صلوات می فرستيم.

صلوات كه كاری ندارد.

يك آيه برای شما بخوانم كه بحث امروز را اين آيه صد در صد كامل می كند. آيه از قول حضرت ابراهيم عليه السلام است:

«وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» «2»

وجه در اينجا صورت نيست، اگر كسی در كلمات قرآن دقت كند، به معنای همه وجود است، ظاهر و باطن است.

______________________________
(1)- خصال، ترجمه كمره ای: 2/ 13؛ «در عصر ولادت علی عليه السلام دين حق و كيش درست آئين عيسی و دستورات انجيل بود در آئين عيسی بايست هر كودكی كه از مادر زائيده شود در زير نظر كشيش و پيشوای مذهبی با آب مقدس تعميد كه بزردی رنگين بود او را غسل دهند و با اين غسل تعميد پايه پرورش دينی او را استوار كنند تا در دين مسيح ثابت قدم باشد. اين دستور با ولادت علی عليه السلام تبديل شد علی عليه السلام از خاك پاك كعبه مقدس در زير نظر مستقيم حق تعميد يافت و نور ايمان سراپای كوچك و نازنين او را فرا گرفت و افتخار تشريع شستشوی با خاك را (تيمم) او افتتاح كرد و پيغمبر صلّی اللَّه عليه و آله و سلم بزرگ سپس بدان باليد و اين دستور آسمانی را صادر كرد جعلت لی الارض مسجدا و طهورا رمز اسرار خاك و مقام اهميت آن در زندگانی بشر تا تاريخ پيدايش اسلام نامعلوم بود و بشر با چشمی اهانت آميز بدان مينگريست ولی اسلام با اين قانون بزرگ بهره برداری از آن را افتتاح كرد ..»

(2)- انعام (6): 79؛ «من به دور از انحراف و با قلبی حق گرا همه وجودم را به سوی كسی كه آسمان ها و زمين را آفريد، متوجه كردم و از مشركان نيستم.»