تواضع و آثار آن، ص: 6
خداوند به ابراهيم عليه السلام می باشد.
«وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ» «1»
در روز قيامت، ايشان در صف اول شايستگان قرار دارد، چرا ابراهيم عليه السلام شايستگی آن را دارد كه از رحمت و فيض بی نهايت الهی بهره مند شود؟ زيرا با تمام وجود تسليم پروردگار بودند.
«إِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ»
يا ابراهيم! با تمام وجود خود را به من و فرمان های من واگذار كن،
«قالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ»
جواب داد: من خودم را با همه وجود به فرمان های تو تسليم كردم، و تا ابد راه تصرّف فرهنگ باطل را بر روی خود بست. شايد ابليس و لشكرش در هنگام قربانی كردن اسماعيل عليه السلام تمام توان خود را به كار بردند تا نيّت و انديشه ابراهيم را به تصرّف خود در آورند، اما نتوانستند؛ زيرا ابراهيم عليه السلام در اختيار خدا بود و دشمن در وجود كسی كه در اختيار خدا باشد، نمی تواند تصرف نمايد.
«وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِيمَ خَلِيلًا» «2»
ابراهيم عليه السلام را به دوستی انتخاب كرد؛ يعنی تمام فيوضات دنيا و آخرت را به ابراهيم عليه السلام عطا كرد.
تسليم شدن در برابر حق
در سوره بقره می فرمايد:
«بَلی مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» «3»
______________________________ (1)- بقره (2): 130؛ «و قطعاً در آخرت از شايستگان است.* [و ياد كنيد] هنگامی كه پروردگارش به او فرمود: تسليم باش. گفت: به پروردگار جهانيان تسليم شدم.»
(2)- نساء (4): 125؛ «و خدا ابراهيم را [برای حق گرايی، خلوص، پاكی اخلاق واعمالش ] دوست خود گرفت.»
(3)- بقره (2): 112؛ «آری، كسانی كه همه وجود خود را تسليم خدا كنند در حالی كه نيكوكارند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شايسته و مناسب است، نه بيمی بر آنان است و نه اندوهگين می شوند.»
