تواضع و آثار آن، ص: 25
«وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ» «1»
من دوست ندارم شما را اهل فساد ببينم. اين يك كار قرآن است.
وقتی زنگ دل را پاك می كند، انسان خود را در برابر موعظه گری پروردگار آماده می كند، استعداد می دهد، پروردگار عالم در بخش ديگر قرآن می فرمايد:
«شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ» «2»
داروهايی برای شما در اين قرآن قرار دادم كه تمام بيماری های باطنی شما را درمان كند. مثلًا اگر كسی گرفتار بيماری حسد است، خدا در حقيقت به حسود می فرمايد: اين لياقت را در بنده ام ديده ام كه اين نعمت را به او عنايت كردم، مصلحت عنايت اين نعمت را در تو نديدم، به تو عنايت نكردم، نه از باب بخل، از باب اينكه فعلًا به صلاح تو نبوده است. پس به آن چيزی كه من به بنده ام داده ام راضی باش و نگذار آتش حسادت از درون، تو را بخورد، يا خدای نكرده اين آتش بيرون بيايد و نعمت مرا بر او بسوزاند. اين كار، كار منصفانه ای نيست.
بذل و بخشش
خدای متعال وقتی كه می خواهد بخيل را درمان كند، می فرمايد: می ترسی پولی را كه در راه من می دهی، گم شود:
«ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ» «3»
پولی كه به مستحق می دهيد، من می گيرم و برای تو نگاه می دارم، در قيامت، بذل و بخشش تو را به خودت بر می گردانم، يا فكر می كنی اگر انفاق كنی، از ثروت تو كم شود، در حالی كه می بينی دانه ها، زيرِ زمين از خودشان هزينه می كنند و با هزينه كردن، تبديل به يك درخت می شوند، اگر هزينه نكنند به صورت همان دانه می مانند. اگر می خواهی بر دنيا و آخرت تو اضافه شود، در كار خير هزينه كن.
______________________________ (1)- بقره (2): 205؛ «و خدا فساد و تباهی را دوست ندارد.»
(2)- يونس (10): 57؛ «شفاست برای آنچه [ازبيماری های اعتقادی و اخلاقی ] در سينه هاست.»
(3)- بقره (2): 110؛ «آنچه از كار نيك برای خود پيش فرستيد آن را نزد خدا خواهيد يافت.»
