تواضع و آثار آن، ص: 378

زينب كبری عليها السلام می فرمايد: سی و هفت سالی كه برادرم در عصر پدرم اميرالمؤمنين بود يكبار پدرم او را به يا حسين صدا نزد، هر وقت می خواست او صدا كند، اميرالمؤمنين عليه السلام تمام قد از جا بلند می شد، يك حالت ادب به خود می گرفت و آرام می گفت: «الیّ يا ابا عبدالله» نام او را نمی گفت.

بارك الله به مقبل اصفهانی «1» كه قبرش در كاشان است. می گويد:

مقبل! هيچ اشتباهی نكردی، اگر در اين جلسه بوديد ما با قرآن و روايت ثابت می كرديم كه هيچ اشتباهی نكرديد، بسيار درست گفتيد.

مقام و عظمت امام حسين عليه السلام

اين وجود مبارك كه از رحمت، علم، لطف و از فيوضات خدا پر است، اين وجود مبارك كه پيغمبر صلی الله عليه و آله می فرمايد: آقای تمام اولين و آخرين شهيدان می باشند، آقای همه شهيدان، شهدای كربلا هستند و آقای شهدای كربلا حسين من است؛ يعنی شهيدی به آقايی أبی عبدالله در عالم نيست. همه می دانيم كتاب با عظمت «كامل الزيارات» كه بعضی از مراجع تقليد وقتی می خواهند يك روايت از آن كتاب نقل كنند می گويند ما سند و راوی نقل كننده را نمی خواهيم، همين كه در اين كتاب اين روايت آمده ما به آن فتوا می دهيم، در اين كتاب امام صادق عليه السلام می فرمايد: پروردگار هر شب جمعه هفتاد بار حسين را زيارت می كند. البته من نمی دانم زيارت خدا چگونه است؟ يعنی جلوه به قلب ايشان می كند، همان چيزی كه حضرت موسی عليه السلام در كوه طور خواست.

______________________________
(1)- نامش آقا محمد شيخا معروف به ميرزا مقبل مردی با كمال و با وجد و حال بوده و در عصر نادری از ايران گريخته به هندوستان رفت و در گجرات نزد مؤمن خان ناظم آن ديار می گذرانيد و هم در آن سامان در سنه 1157 هجری قمری درگذشت طبع خوشی داشته. اين شعر از اوست:

گلزار جاويدان: 1387.

(2)- مقبل اصفهانی.