تواضع و آثار آن، ص: 119

مراحل رسيدن به معرفت

«نُؤْتِهِ مِنْها» انسان از طريق انبيا عليهم السلام قرآن و ائمه طاهرين عليهم السلام به قيامت معرفت پيدا كرده است، كه بعد از اين دنيا، دنيای ديگری وجود دارد، آن دنيا، دنيای ظهور حقايق، كمالات و جلوه های حق است، ظهور فيوضات پروردگار است، گوشه ای از اين جلوه ها، بهشت است.

معرفتی كه پيدا كرده، با اينكه در دنيا زندگی می كند، فكرش به آخرت گره می خورد، برای ساختن آخرت خود كوشش می كند، از راه حلال ازدواج می كند، بچه دار می شود، مغازه دار و كارخانه دار می شود، پول دار می شود، اما به اندازه نياز خود مصرف می كند، بقيه آن را با پروردگار و برای آخرت معامله می كند. حتی برای خدا هم معامله نمی كند. می گويد: خدا آخرت را در برابر من قرار داده، خداوند می فرمايد: برای آخرت خود بكوش كه من برای آبادی آخرت می كوشم.

اين مجموعه، او را وادار به عبادت می كند، او را وادار به خدمت به خلق می كند، از اينكه دچار حرص، بخل و فرهنگ باطل نشود به طرف خدا می رود، با ابزار حلال و پاك، كشتی او آرام می شود، در اين دنيا حركت می كند، ساحل اين كشتی بهشت است، سرنشينان او كنار درِ بهشت پياده می شوند.

«ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ» «1»

ملائكه در آنجا ايستاده اند، برای اينكه به اينان تعارف كنند، برای ورود به بهشت، به سلامت و به امنيت آنها را راهنمايی می كنند.

كسی كه فكرش مشغول به آخرت شد و برای آخرت تلاش كند، عمل آنها به نيكی مورد قبول قرار می گيرد.

«مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعی لَها سَعْيَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ كانَ سَعْيُهُمْ

______________________________
(1)- حجر (15): 46؛ « [به آنان گويند:] با سلامت و امنيت وارد آنجا شويد.»