تواضع و آثار آن، ص: 44

نمی خوری؟ می گويد: محبوبم گفته نخور؛ يعنی می خواهد يك روز مرا گرسنه و تشنه ببيند، می خواهد مرا به ميهمانی دعوت كند و از من با گرسنگی و ترك شهوات پذيرايی نمايد.

«الصوم لی»؛ يعنی عشق و محبت من در اين نقطه می جوشد، آن كسی كه عاشق صادق است، اهل روزه است، كسی كه عاشق نيست، اهل روزه هم نيست، عاشق شكمش است، ولی كسی كه از شكم و عوارض آن كناره گيری كند، به عشق امر محبوب از لذايذ كناره گيری كرده است.

حقيقت پنجم: روزه در مذاهب ديگر

ما در هيچ كتاب و روايتی نديده و نشنيده ايم و به هيچ حكايتی نرسيده ايم كه عبادت كنندگان معبودهای باطل، از روزه برای معبود باطل استفاده كرده باشند، بت پرست روزه دار در تاريخ نداشتيم، فرعون پرست روزه دار نداشتيم، فرعون و نمرود می گفتند بخوريد، هيچ معبود باطلی، مريد روزه دار نداشته اند، روزه در مذاهب باطل شرك آميز و در ميان بت پرستان نبوده است. اگر می بينيد يهودی، مسيحی و بودائی ها روزه دارند، همه اينها ريشه در بعثت انبيا صلی الله عليه و آله دارند. ولی در پرستش معبودهای باطل، روزه وجود نداشته است. از چيزهای ديگر سوء استفاده شده، قربانی كردن برای بت كه يك امر مذهبی است، ولی سوء استفاده شده، يا دور بت طواف كردن، از طواف حج سوء استفاده شده است، يا در انفاق كردن و نذر كردن برای بت، سوء استفاده شده است، اما روزه فقط برای خدا می باشد.

اين معنای «الصوم لی» است كه تنها عبادتی كه دست غارتگران، بت پرستان و باطل گرايان به آن نرسيده است، كه اين عبادت برای منِ خدا مانده است. ولی «الصلوة لی»؛ زيرا مشركين مكه برای بت های خود نماز می خواندند، اين ارزش روزه و معنای «الصوم لی» است.