تواضع و آثار آن، ص: 57

ذكر پنجم:

«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» «1»،

ذكر ششم: كه مافوق همه ذكرها است، «لا اله الا الله» می باشد.

تمام همّ و لذّت او را در ذكر خودم قرار می دهم؛ يعنی تمام همّتش اين است كه تا هنگامی كه بيدار است بگويد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» و با گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»، شاد شود و لذت ببرد، آيا لذت او مانند غذا و آب خنك خوردن می باشد؟ خير.

حالات مختلف ذاكر

ذاكر، حال و عملی دارد كه با اين اذكار، كاملًا پاكسازی می شود، ثقل ظاهر و باطن او از بين می رود، و در همين دنيا، به جانب او پرواز می كند و به مقام قرب می رسد.

«مَنْ كانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ» «2»

اميرالمؤمنين عليه السلام در «نهج البلاغه» «3» می فرمايد: بدنشان در زمين است، ولی وجودشان در محلّ اعلا است؛ يعنی هر كاری كه بدن آنها در زمين انجام می دهد، طبق فرمان وجود واقعيشان است كه در كنار خدا، آن فرمان را به بدن صادر می كنند. بدن در دنيا و فرش است، ولی خودشان در عرش هستند.

عشق واقعی

پاداش كسی است كه همه چيز او برای خدا است، خداوند در اين دنيا نيز به او پاداش است.

______________________________
(1)- بقره (2): 156؛ «ما مملوك خداييم و يقيناً به سوی او بازمی گرديم.»

(2)- فاطر (35): 10؛ «كسی كه عزت می خواهد، پس [بايد آن را از خدا بخواهد، زيرا] همه عزت ويژه خداست. حقايق پاك [چون عقايد و انديشه های صحيح ] به سوی او بالا می رود و عمل شايسته آن را بالا می برد.»

(3)- نهج البلاغة: و من خطبة له عليه السلام يصف فيها المتقين: 184؛ «وَ لَوْ لَاالْأَجَلُ الَّذِي كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ لَمْ تَسْتَقِرَّ أَرْوَاحُهُمْ فِي أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ شَوْقاً إِلَی الثَّوَابِ وَ خَوْفاً مِنَ الْعِقَابِ عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ فَهُم.»