تواضع و آثار آن، ص: 369

«عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلی يَوْمِ الدِّينِ» «1»

و نهايتاً هم به او فرمود: من در قيامت دوزخ را از تو و «مِمَّنْ تَبِعَكَ» يعنی هر متكبری، پر می كنم. هر متكبری كه در مقابل من بايستد.

در آيات قرآن حدود پانصد آيه درباره انبيای خدا نازل شده است، اگر بخواهيم در مجموع اين پانصد آيه دقت كامل كنيم كه محور اصلی حرف خدا راجع به انبيا چيست؟ اين آيه را در سوره انبيا بايد مورد توجه قرار بدهيم. آيه زيبايی است. كه پروردگار عزيز عالم در حقّ آنها می فرمايد:

«جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» «2»

همين برای ما كافی است كه تواضع انبيای الهی را ببينيم، اوامر خدا را اطاعت كردند:

«وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ»

من از آنها انجام هر خيری را- بی استثنا- خواستم. كمترين خيری از انبيا فوت نشد. به امر حق، به عنوان عبادت حق،

«وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ»

كسی كه عمری را صورت درِ خانه خدا روی خاك بگذارد، «إِقامَ الصَّلاةِ» معلوم است در كمال تواضع است، «وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ» در عين اينكه محبت به پول، برای انسان طبيعی است ولی به امر الله دل از اين محبت می كند، برای حلّ مشكلات مردم دست به جيب می شود، معلوم است كه در كمال تواضع است، «وَ كانُوا لَنا عابِدِينَ» انبيا من، بنده، فرمان بردار و مطيع من بودند. انسان متواضع غير از ملائكه خودش را همرنگ انبيا می كرد.

______________________________
(1)- ص (38): 78؛ «لعنت من تا روز قيامت بر تو باد.»

(2)- انبياء (21): 73؛ «و آنان را پيشوايانی قرار داديم كه به فرمان ما [مردم را] هدايت می كردند، و انجام دادن كارهای نيك و برپا داشتن نماز و پرداخت زكات را به آنان وحی كرديم.»