عقل: محرم راز ملكوت، ص: 78

قرآن كريم تبديل به عبد اللّه می كنند و از طريق بندگی توفيق جلب رضايت پروردگار را پيدا می كنند و نعمت ابدی الهی را در قيامت نصيب خويش می نمايند، چون همه خيرات از طريق قرآن مجيد به دست می آيد؛ اما انسان های كوردل محروم از هر خيری هستند. نكته عجيب اين است كه به فرموده پروردگار همه همّت كوردلان صرف شكم و لذّتشان می شود. قرآن مجيد درباره اين دسته از انسان ها می فرمايد:

«فالنار مثوی لهم». [2]

جايگاه اينان برای هميشه آتش دوزخ است، چون خيری كسب نكرده اند. پيغمبر اكرم، صلی اللّه عليه و آله، در روايتی می فرمايد:

شرّ العمی عمی القلب». [3]

بدترين كوری و نابينايی كوری دل است.

زيرا اگر انسان بيدار و بينا باشد و بصيرت و نورانيت داشته باشد، قرآن را حق می داند و از آن پيروی می كند. قرآن از مردم سوال می كند:

«أفمن يعلم أنما انزل اليك من ربّك الحق؟». [4]

اين آيه از مردم سؤال می كند، اما چه كسانی جز عاقلان، خردمندان، دانايان، و بينايان می توانند به آن جواب مثبت بدهند؟ آنان كه حق را از باطل، نور را از ظلمت، زشتی را از خوبی، و درستی را از نادرستی تمييز می دهند به حقانيت قرآن يقيين دارند و هيمن يقيين وادارشان می كند از حق پيروی نمايند.

خداوند در قرآن خطاب به پيامبر خود می فرمايد:

«و اتبع ما يوحی اليك». [5]

يعنی به شخص پيامبر امر می كند كه از آنچه بر او نازل شده پيروی كند، زيرا خير پيامبر در اين است و به طور كلی خوشبختی و سعادت و كمال در پيروی از قرآن است.