عقل: محرم راز ملكوت، ص: 354

نماز، روزه، حج و ... در كارنامه اعمال فرد بخيل ثبت شده باشد، ولی آن قدر منكر بودن مرضی مانند بخل قوی و آن اندازه خشم خدا بر بخيل شديد است كه عباداتی مثل نماز و روزه و حج نمی توانند اسباب نجات صاحب خود را فراهم سازند.

بعضی ها تصوری نادرست از پروردگار دارند و می گويند خدا آن قدر كريم و رحيم و غفور است كه اين اندك بخل يا ظلم يا ترك نماز مانع از اين نمی شود كه لطف و كرمش را شامل حال ما بكند. اتفاقا، شخصی به ابو ذر غفاری همين سخن را گفت. وقتی ابو ذر حقايق فرمان های خدا را بيان كرد، اين شخص به ابو ذر گفت:

«فأين رحمة اللّه؟»

ابو ذر، رحمت بی نهايت خدا چه می شود؟ آيا اين رحمت شامل حال ما نمی شود؟ ابو ذر گفت: قرآن مجيد را بخوان، آن جا پروردگار عالم محل تجلی رحمت بی منتهايش را بيان كرده است: [12]

«إنّ رحمة اللّه قريب من المحسنين». [13]

يقينا رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است.

رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است، نه به بدكارانی كه زشتی ها و بيماری های باطنشان تا دم مرگ ادامه پيدا كرده است:

«و ليست التوبه للذين يعملون السيئات حتی اذا حضر احدهم الموت قال تبت الان». [14]

و برای كسانی كه پيوسته كارهای زشت مرتكب می شوند، تا زمانی كه مرگ يكی از آنان فرا رسد [و در آن لحظه كه تمام فرصت ها از دست رفته ] گويد: اكنون توبه كردم. و نيز برای آنان كه در حال كفر از دنيا می روند، توبه نيست. اينانند كه عذابی دردناك برای آنان آماده كرده ايم.

كسی كه بيماری های روحی و منكراتش تا برافتادن پرده قيامت ادامه پيدا كند و پس از مشاهده آثار عالم عقبی بگويد: خدايا، توبه كردم،