عقل: محرم راز ملكوت، ص: 140

[است، می آفرينم. پس چون او را درست و نيكو گردانم و از روح خود در او بدمم، برای او سجده كنان بيفتيد. پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده كردند. مگر ابليس كه از اين كه با سجده كنندگان باشد امتناع كرد. خدا گفت: ای ابليس! تو را چه شده كه با سجده كنندگان نيستی؟ گفت: من آن نيستم كه برای بشری كه او را از گلی خشك و برگرفته از لجنی متعفّن و تيره رنگ آفريدی، سجده كنم! خدا گفت: از اين جايگاه والا كه مقام مقربان است بيرون رو كه رانده شده ای، و بی ترديد تا روز قيامت لعنت بر تو خواهد بود. حجر، 26- 35.

- «إذ قال ربك للملائكة إنی خالق بشرا من طين* فإذا سويته و نفخت فيه من روحی فقعوا له ساجدين* فسجد الملائكة كلهم أجمعون* إلا إبليس استكبر و كان من الكافرين* قال يا إبليس ما منعك أن تسجد لما خلقت بيدی أستكبرت أم كنت من العالين* قال أنا خير منه خلقتنی من نار و خلقته من طين* قال فاخرج منها فإنك رجيم* و إن عليك لعنتی إلی يوم الدين»؛ ياد كن هنگامی را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفريد. پس زمانی كه اندامش را درست و نيكو نمودم و از روح خود در او دميدم، برای او سجده كنيد. پس فرشتگان همه با هم سجده كردند؛ مگر ابليس كه تكبّر ورزيد و از كافران شد. خدا فرمود: ای ابليس! تو را چه چيزی از سجده كردن بر آنچه كه با دستان قدرت خود آفريدم، بازداشت؟ آيا تكبّر كردی يا از بلند مرتبگانی؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريدی و او را از گل ساختی. خدا گفت: از آن جايگاه بيرون رو كه بی ترديد تو رانده شده ای؛ و حتما لعنت من تا روز قيامت بر تو باد. ص، 71- 78.]

[ (18). بقره، 34: «و إذ قلنا للملائكة اسجدوا لآدم فسجدوا إلا إبليس أبی و استكبر و كان من الكافرين».]

[ (19). اين آيات نيز در اين باره است: اعراف، 12: «قال ما منعك ألا تسجد إذ أمرتك قال أنا خير منه خلقتنی من نار و خلقته من طين»؛ ص، 76: «قال أنا خير منه خلقتنی من نار و خلقته من طين»؛ حجر، 32- 33: «قال يا إبليس ما لك ألا تكون مع الساجدين* قال لم أكن لا سجد لبشر خلقته من صلصال من حمإ مسنون»؛]