عقل: محرم راز ملكوت، ص: 124

قرآن می فرمايد: ای پيامبر، به آن ها بگو اگر آباء و اجداد شما انسان های نفهمی بوده اند و خود را به آتش جهنم افكنده اند، شما هم بايد همان كار را انجام دهيد؟

«و إذا قيل لهم اتبعوا ما أنزل اللّه قالوا بل نتبع ما ألفينا عليه آباءنا أو لو كان آباؤهم لا يعقلون شيئا و لا يهتدون». [26]

و هنگامی كه به آنان كه مشرك و كافرند گويند: از آنچه خدا نازل كرده پيروی كنيد، می گويند: نه، بلكه از آيينی كه پدرانمان را بر آن يافتيم، پيروی می كنيم. آيا هرچند پدرانشان چيزی نمی فهميدند و راه حق را به سبب كوردلی نمی يافتند باز هم كوركورانه از آنان پيروی خواهند كرد؟

ازاين روست كه اين اندازه قرآن كريم به تفكر و انديشه و تعقل اهتمام می ورزد:

«أفلا يتدبرون القرآن أم علی قلوبهم اقفال». [27]

بااين همه، باز عده ای بدون دليل و به قول معروف «چوب انداز» می گويند: امروز عصر علم و قرن تسخير فضاست و ديگر جايی برای قرآن وجود ندارد! درحالی كه همه آفرينش جای قرآن است. اين عده می خواهند با ژست های علمی خود قرآن را از زندگی انسان ها بيرون بگذارند. مگر قرآن كريم چه می گويد؟

ادامه سخن گفتار پيشين درباره آيات سوره انعام

در گفتار پيش ديديم كه پنج مساله مهم در اين آيه مطرح شد:

«قل تعالوا أتل ما حرم ربكم عليكم ألا تشركوا به شيئا و بالوالدين إحسانا و لا تقتلوا أولادكم من إملاق نحن نرزقكم و إياهم و لا تقربوا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن و لا تقتلوا النفس التی حرم اللّه إلا بالحق ذلكم وصاكم به لعلكم تعقلون». [28]

بگو: بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده بخوانم: اين كه چيزی را شريك او قرار مدهيد، و به پدر و مادر نيكی كنيد، و فرزندانتان را از