عقل: محرم راز ملكوت، ص: 135

[می آيد، ثروتی نيز اندوخته بوده است. ابو لهب به سرقت گنجينه كعبه متهم شد و گفته اند بدين سبب قريشيان خواستند دست او را قطع كنند، ولی منسوبان مادری او مانع شدند و برادر او، ابو طالب، از اين ماجرا سخت برآشفته بود.

روابط پيامبر (ص) و ابو لهب ظاهرا تا پيش از بعثت، عادی و حسنه بوده است، چون پيامبر (ص) دو دختر خود رقيّه و ام كلثوم را به ازدواج عتبه عتيبه، پسران ابو لهب درآورده بود و همچنين كنيز ابو لهب، ثويبه، مدتی پبش از حليمه سعديه، پيامبر (ص) را در كودكی شير داده بود. پس از بعثت پيامبر اكرم، ابو لهب در زمره سرسخت ترين دشمنان حضرت درآمد و شهرت او در تاريخ صدر اسلام به اين سبب است. علت دشمنی ابو لهب با پيامبر به روشنی معلوم نيست، اما در اين كار، رقابت با ابو طالب كه پس از عبد المطلب بر بنی هاشم رياست يافته بود و جدا از پيامبر (ص) حمايت می كرد، بی تأثير نبوده است. روايتی هم نشان می دهد كه ابو لهب و ابو طالب با يكديگر روابط خوبی نداشته اند. تعصب ابو لهب در كيش نياكانش نيز در مخالفت با پيامبر (ص) تأثير داشته است و گفته اند كه او بر عهده گرفته بود از بت «عزّی»، در برابر آيين جديد، حمايت كند.

ابو لهب همسايه پيامبر بود و با همسرش امّ جميل بر سر راه پيامبر خار و خاشاك و زباله می ريختند و او را گونه گونه می آزردند. با اين همه، با توجه به برخی از روايات، به نظر می رسد كه او گاه نيز به حمايت از ابو طالب و پيامبر (ص) بر می خواسته است.

پس از اين كه پيامبر (ص) به دستور خداوند دعوت خود را ميان خويشان خود آشكار كرد، ابو لهب از همان جا بنای مخالفت و عداوت را نهاد و به آنان گفت كه برای حفظ كيش آباء و اجدادی، در برابر اين آيين جديد بايستند و پيامبر (ص) را به استهزاء گرفت. گفته اند كه سوره «مسد» پس از اين بود كه در ذمّ او و همسرش بر پيامبر (ص) نازل شد و به همين سبب ابو لهب ظاهرا بيشتر به تحريك همسرش، پسران خود را وادار كرد تا دختران پيامبر (ص) را رها سازند. هنگامی كه قريشيان هرگونه رابطه را با پيامبر (ص) و مسلمانان و بنی هاشم تحريم كردند و ايشان ناچار]