تواضع و آثار آن، ص: 75

اين را نمی گويند راه دادن بيگانه در قلب، راه دادن بهترين آشنا در قلب است.

سلامت را بايد حفظ كرد، اما بالاخره با حفظ سلامت همه جانبه، برای رهايی از مرگ چاره ای نيست، نبايد سراغ دوای مرگ رفت، سراغ چه چيزی بايد رفت؟

يك بابی اسلام باز كرده كه در آن باب، فرمايش های وجود مبارك رسول خدا صلی الله عليه و آله و ائمه طاهرين عليهم السلام به نام باب «الاستعداد للموت» می باشد، نمی گويند: جستجوگر دوای علاج مرگ باش، می گويند بيا خودت را برای مرگ آماده كن؛ يعنی آيا انسان منتظر ملك الموت باشد؟ خير. اين معنای «الاستعداد للموت» نيست. چگونه خود را برای مرگ آماده كنيم.

آمادگی انسان بعد از مرگ

من در جنوب استان خراسان بودم و در منزل يكی از مؤمنين آنجا كه بسيار آدم وارسته ای بود و اهل گريه و نماز شب بود، اقامت داشتم.

يكی از ويژگی های اين مرد، با اينكه سواد مكتبی داشت، چند كتاب دينی در خانه او بود. در اوايل انقلاب چهار پنج شبانه روز ميهمان او بودم، كتاب های او را مطالعه می كردم، يك بار به او گفتم اين كتاب ها را از كجا شناختی كه خريدی، گفت: نخريدم، من چون ارادت زيادی به عالمان ربّانی دارم، خيلی از علمای بزرگ را به خانه خود دعوت كردم، در ماه رمضان و محرم و صفر از آنها پذيرايی می كردم، كه برای مردم حلال و حرام خدا را بگويند، می گفت: اين كتاب ها را عالمان ربانی به من هديه دادند.

اين روايت را در يكی از كتاب هايی كه در خانه اين مرد بزرگوار كه خود او اهل مطالعه و اهل دل بود ديدم و يادداشت كردم. روايت درباره آمادگی بعد از مرگ

______________________________
(1)- ملك الشعرای بهار (مثنوی).