تواضع و آثار آن، ص: 76

بود، آمادگی به چيست؟ جنازه ای را برای دفن به قبرستان بقيع می بردند، اصل، برطرف كردن رنج مردم بود، كاری به اين نداشتند كه ميتی كه می برند كيست؟ آيت الله، تاجر، كاسب، فقير، ندار، تهيدست، غير مشهور و باربر است، شخص را در نظر نداشتند، ثواب و همراهی با مردم و تسليت دادن به كسان ميت را در نظر داشتند، مرگ مردم برای موعظه شما كافی است، می بينيد كه اين جنازه، روی دوش مردم است، روزی هم جنازه خودتان روی دوش مردم است، می بينيد لباس های ميت را از او می گيرند و دو نفر ايستاده اند، يكی آب می ريزد و ديگری غسل می كند، او را كفن می كنند و عاقبت به قبر سرازير می كنند، و بعد همه تو را تنها می گذارند و بر می گردند، روزی همه اين برنامه ها در مورد شما اجرا می شود.

اين موارد برای شما موعظه می باشد.

وقتی در قيامت پرونده تو را باز می كنند و به تو نشان می دهند. صرف می كند كه اهل گناه باشی؟ اهل ظلم و مال حرام باشی؟ گناهانی كه جوابی برای آنها وجود ندارد.

آيا صرف می كند انسان با كوچكترين گناه، مورد عتاب قرار بگيرد؟

عاقبت خوردن مال حرام

بعضی از شما دانشگاهی هستيد، از كتاب يك استاد دانشگاه اين قصه را برای شما می گويم. در دانشگاه بغداد استادی باسواد و شيعه به نام «أحمد أمين» مشغول تدريس بود، خيلی هم مورد علاقه دانشجوها و اساتيد بود، آدم وزين و باوقاری بود، ايشان يك كتاب سه جلدی به زبان عربی به نام «التكامل فی الاسلام» نوشتند. به قدری زيبا در اين كتاب فرهنگ خدا را مورد تحليل قرار داده است كه هر بی دينی اين كتاب را بخواند، يا متدين می شود يا عاشق اسلام می شود و متوجه می شود كه اين فرهنگ، در همه برنامه ها، ساختمان عجيبی دارد.