عرفان در سوره يوسف، ص: 32

می فرمايد:

عرب صحرانشين، باديه نشين كه هم دارای حشم بود، هم دارای جمال، به مدينه می آيد و خدمت رسول خدا صلی الله عليه و آله می رسد. عرب صحرانشين، آن هم در صدر اسلام، چقدر زيبا به آيات قرآن وارد بوده است. به پيغمبر صلی الله عليه و آله عرض می كند:

«أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ* لَهُمُ الْبُشْری فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْدِيلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» «1»

در اين آيه، اين «لَهُمُ الْبُشْری فِي الْحَياةِ الدُّنْيا» يعنی چه؟ چون صريح قرآن است كه می فرمايد: برای مؤمنان با تقوا بشارت باد. اين بشارت چيست؟ پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله فرمودند: اين بشارت، رؤيای حسنه يا خواب نيك و صحيح است.

مؤمن باتقوا، برای انعكاس حقايق الهيه، حالت آينه را دارد كه طبق روايات ما بسياری از پيغمبران خدا عليهم السلام حقايق و وحی را از طريق خواب می گرفتند و اين «لَهُمُ الْبُشْری » نشان می دهد كه اين گرفتن حقايق، به پيغمبران اختصاص ندارد، بلكه هر انسان تصفيه شده و پاكی، در عالم رؤيا می تواند با حقايق ارتباط بگيرد، چه در ارتباط با خودش و چه در ارتباط با ديگران.

بشارت بهشت بر متقين

عرب باديه نشين پرسيد: «وَ فِي الْآخِرَةِ» چيست؟ حضرت صلی الله عليه و آله فرمودند: وقت

______________________________
(1)- يونس (10): 62- 64؛ «آگاه باشيد! يقيناً دوستان خدا نه بيمی بر آنان است و نه اندوهگين می شوند.* آنان كه ايمان آورده اند و همواره پرهيزكاری دارند.* آنان را در زندگی دنيا وآخرت مژده و بشارت است [در دنيا به وسيله وحی و در آخرت به خطاب خدا و گفتار فرشتگان ] در كلمات خدا [كه وعده ها و بشارت های اوست ] هيچ دگرگونی نيست؛ اين است كاميابی بزرگ.»