عرفان در سوره يوسف، ص: 195

«و المؤمن فی درجة السلامة»

اما مؤمنی كه دل خود را با معرفت و محبت علاج كرده، تمام اعمالش سالم است.

«و المختوم عليها السعادة»

هنگام مردن، خدا به پرونده اش مهری می زند كه تو دائم خوشبخت هستی.

«و العارف فی درجة الولاية المختوم بالرؤية و الكرامة»

به عارف اين درجه را می دهند و می گويند: در حدّ عرفانت، اجازه تصرّف، تغيير و تحول می دهيم.

وابستگی و تعلق خطرناك به دنيا

علامه امينی- صاحب كتاب «الغدير»- نقل می كند: كسی خيلی با انگشتر خود بازی می كرد، جابر جُعفی- عارف عاشق و شاگرد امام ششم عليه السلام- به او گفت: چرا اين قدر با اين انگشتر بازی می كنی؟ گفت: چون خيلی قيمتی است، آن را دوست دارم و به آن وابسته هستم. «1» جابر «2» گفت: انگشتر را بده تا ببينم. انگشترش را درآورد و به جابر داد. او

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 66/ 271، باب 7؛ «... جَاءَ العَلَاءُ بْنُ شَرِيكٍ بِرَجُلٍ مِنْ جُعْفِيٍّ قَالَ خَرَجْتُ مَعَ جَابِرٍ لَمَّا طَلَبَهُ هِشَامٌ حَتَّی انْتَهَی إِلَی السَّوَادِ... ثُمَّ أَقْبَلْتُ فَلَمَّا صِرْتُ عَلَی جِسْرِ الْكُوفَةِ نَظَرَ إِلَی رَجُلٍ مَعَهُ خَاتَمُ يَاقُوتٍ فَقَالَ لَهُ يَا فُلَانُ خَاتَمُكَ هَذَا الْبَرَّاقُ أَرِنِيهِ قَالَ فَخَلَعَهُ فَأَعْطَاهُ فَلَمَّا صَارَ فِي يَدِهِ رَمَی بِهِ فِي الْفُرَاتِ قَالَ الآْخَرُ مَا صَنَعْتَ قَالَ تُحِبُّ أَنْ تَأْخُذَهُ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَقَالَ بِيَدِهِ إِلَی الْمَاءِ فَأَقْبَلَ الْمَاءُ يَعْلُو بَعْضُهُ عَلَی بَعْضٍ حَتَّی إِذَا قَرُبَ تَنَاوَلَهُ وَ أَخَذَهُ.»

(2)- جابر بن يزيد، جعفی كوفی از فضلا و بزرگان و شاگردان امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام است. وی در ميان اصحاب آن دو بزرگوار مقامی بس شامخ و ارجمند داشته كه وی رازدار علوم سرّيه حضرات معصومين بوده چنانكه خود گويد: نود هزار حديث از امام باقر عليه السلام شنيدم كه هيچيك آنها را اجازه نداشتم به كسی بازگو كنم، وقتی به امام عرض كردم: يابن رسول الله باری گران بدوش دارم و بسا شود كه از سنگينی آن نزديك است حالت جنون به من دست دهد. حضرت فرمود: چون تو را اين حالت دست داد به صحرا برو و چاهی بجوی و سر در چاه كن و بگو: محمد بن علی به من چنين و چنان گفت.

جابر در سال 127 يا 128 از جهان ديده بربست. (معارف و معاريف: 4/ 38)