عرفان در سوره يوسف، ص: 138
نمی گويد: «الكلام باللسان»، «الاقرار، أقرّ يقرّ اقراراً»؛ يعنی «أثبت يثبت اثباتاً».
وقتی «لا اله الا الله» می گويم؛ چون می بينم كه هست و می گويم. به لفظ كاری ندارد.
«لا اله الا الله» را می شود به طوطی نيز ياد داد و رفقا را دعوت كرد و طوطی ده مرتبه «لا اله الا الله» بگويد، اما چه قيمت و ارزشی دارد؟
راستگوترين راستگويان عالم
تك و تنها، كسی بالای سرش نبود، تشنه، گرسنه، بدن خون آلود، صورتش را روی خاك گذاشته و يك خط با خدا حرف راست زد. اين راستگويی كار خيلی مشكلی است. كسی كه در مقابل چشمش هفتاد و يك بدن قطعه قطعه شده باشد، آن هم چه بدن هايی! مگر تا به حال ارزش اصحاب ايشان روشن شده است؟ عصر تاسوعا ايشان به قمر بنی هاشم فرموده بود: «بنفسی انت» «1» جانم فدای تو.
امام صادق عليه السلام درباره علی اكبر فرمود: در اين عالم جز بندگی خدا شغلی در همه شؤون نداشت و به تجارتی جز تجارتی كه طرف مقابلش خدا بود، دست نزد.
كسی كه چشمش به اين ها افتاده باشد و از آن طرف نيز صدای ناله جانسوز هشتاد و چهار زن و بچه را بشنود و بعد راست بگويد، اينجا راست گفتن فقط كار امام حسين عليه السلام است.
______________________________ (1)- الإرشاد: 2/ 89؛ «فقال إني رأيت رسول الله صلی الله عليه و آله الساعة في المنام فقال لي إنك تروح إلينا فلطمت أخته وجهها و نادت بالويل فقال لها ليس لك الويل يا أخية اسكتي رحمك الله و قال له العباس بن علي رحمة الله عليه يا أخي أتاك القوم فنهض ثم قال يا عباس اركب بنفسي أنت يا أخي حتی تلقاهم و تقول لهم ما لكم و ما بدا لكم و تسألهم عما جاء بهم.»
