عرفان در سوره يوسف، ص: 127

بلكه از طريق پيغمبر صلی الله عليه و آله به ما پيغام دادی؛

«وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» «1»

اگر آمدند و از خدا پرسيدند، به آنها بگو: من نزديك شما هستم، هنوز شما را از خودم جدا نكرده ام. برای اين كه بدانيد شما را از خودم جدا نكرده ام، مرا بخوانيد، ببينيد جواب شما را می دهم.

سحر برخيزيد، گريه كنيد، ناله بزنيد، دعا كنيد، همين كه نمازها و ايمان خود را ادامه دهيد، اين جوابی است كه به شما داده ام. همين كه در نيمه شب، همه خوشی شما در اين است كه با من مناجات كنيد، دليل بر اين است كه جواب شما را داده ام.

چه دليلی از اين بالاتر؟

جذب قلوب بندگان و هدايت آنان

اگر خدا به ما مهر «اخرج» زده بود، كسی اسم خدا را نزد ما می آورد، بدمان می آمد. در قرآن می فرمايد:

«اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ» «2»

اگر اسم مرا نزد شما می آوردند، متنفر می شديد. اما اكنون شخصی اسم مرا نزد شما می برد، آرام می گوييد: «يا ارحم الراحمين، يا ربّ، يا الله، يا أكرم الاكرمين» دليل بر اين است كه شما را از خودم جدا نكرده ام. اگر شما را از خود جدا می كردم،

______________________________
(1)- بقره (2): 186؛ «هنگامی كه بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] يقيناً من نزديكم، دعای دعا كننده را زمانی كه مرا بخواند اجابت می كنم.»

(2)- زمر (39): 45؛ «و هنگامی كه خدا به يگانگی ياد می شود [و نامی از معبودانشان به ميان نمی آيد] دل های كسانی كه به آخرت ايمان ندارند، نفرت پيدا می كند!»