عرفان در سوره يوسف، ص: 297
2- در مال و جان
بايد خمس بدهيد؛ چون پول برای شما نيست:
«وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «1»
مالك تو هستی، ما نيز امينِ تو هستيم. مقداری مال در مقابل ما گذاشته ای كه در مقابل ثروت دنيا، پر كاهی نمی شود، حال می گويی ذره ای از آن را به عنوان خمس بده، تو تمامش را بخواه، پول چيست؟
|
جانش چه باشد كه نثار قدم يار كنم |
اين متاعی است كه هر بی سر و پايی دارد |
|
جان و مال چيست كه دلم را بگيرد و بگويم: برای چه و برای كه بدهم؟ به قول حافظ؛
|
اين جان عاريت كه به حافظ سپرده دوست |
روزی رخش ببينم و تسليم وی كنم «2» |
|
رهاشدگان از بند اسارت شكم
«وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً» «3»
زمان حكومت اميرالمؤمنين عليه السلام، يك سال تمام، به دل ايشان افتاده بود كه جگر گوسفندی را بخرد و بخورد. هر روز به شكم می گفت: ما كه با هم رفيق هستيم، هر وقت شد، جگر می گيريم و به تو می دهيم، اگر نه، تو ما را اذيت نمی كنی. اين
______________________________ (1)- آل عمران (3): 189؛ «و مالكيّت و فرمانروايی آسمان ها و زمين فقط در سيطره خداست.»
(2)- حافظ شيرازی.
(3)- انسان (76): 9؛ « [و می گويند:] ما شما را فقط برای خشنودی خدا اطعام می كنيم و انتظار هيچ پاداش و سپاسی را از شما نداريم.»
