فارسی
چهارشنبه 06 تير 1403 - الاربعاء 18 ذي الحجة 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

عرفان در سوره يوسف، ص: 370

يعنی آنان را عذاب نمی كنم و خشم، غضب و سخط بر آنان روا نمی دارم.

پس بين وعده و وعيد خدا فرق است. شما وقتی قرآن می خوانيد، اگر ديديد وعيد متوجه شماست، بدانيد آن را با توبه می شود حل كرد.

اول می فرمايد: داری می ميری، نابود و شايسته عذاب می شوی و به جهنم می روی، اما در پايان اين غضب می فرمايد: بيا دارو مصرف كن، آشتی كن، نماز بخوان، با پيغمبرم با محبت باش، من گذشت می كنم و می گذرم.

برادران حضرت يوسف عليه السلام و وعيد خدا

برادران حضرت يوسف عليه السلام در جريان برخورد با او هجده گناه را در يك روز، آن هم در خانه پيغمبر و در كنار او مرتكب شدند كه تمام آن گناهان را در آيات اول سوره بيان كرده است. آثار دو يا سه گناه از اين هجده گناه، سی سال بر خانه حضرت يعقوب عليه السلام حاكم بود. اما وقتی كه بعد از سی سال همگی به مصر آمدند، آن ده برادر به پدر عرض كردند: ما در گذشته اشتباه كرديم، ما خجالت می كشيم كه به خدا بگوييم از ما بگذر. شما به خدا بگو:

«قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا» «1»

حضرت يعقوب عليه السلام نيز با كمال ميل پذيرفت و به آنان گفت:

«سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ» «2»

به زودی پرونده شما را نزد خدا پاك می كنم. خدا نيز نگفت: آنها را رها كن، بگذار به جهنم بروند.

______________________________
(1)- يوسف (12): 97؛ «گفتند: ای پدر! آمرزش گناهانمان را بخواه.»

(2)- يوسف (12): 98؛ «گفت: برای شما از پروردگارم درخواست آمرزش خواهم كرد.»




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^